Skip to main content

Post#4-027: TFWA

Post#4-027:
ผมพบตัวเองย่ำต๊อกอยู่ที่สนามบินเมืองนีซ (Nice) ของประเทศฝรั่งเศส ตั้งแต่เมื่อช่วงบ่ายต้นๆ ของวันวานนี้เองครับ

ถ้าไม่รู้จักเมืองนี้...งั้นเคยได้ยินเทศกาลหนังเมืองคานส์ (Cannes) มั๊ยครับ?...Nice นั้นห่างจาก Cannes ประมาณแค่ 34 ก.ม. เท่านั้นเอง

แต่จริงๆ แล้วผมไม่ได้จะมา Nice แต่ตั้งใจจะไปที่ Cannes เพื่อมาทำงาน...หากแต่ต้องบินมาลงที่สนามบินนี้ เพื่อต่อรถไปที่ Cannes อีกที

...

กลับมาคราวนี้ ห่างจากครั้งสุดท้ายที่ผมมาเยือน Cannes ก็ประมาณ 11-12 ปีที่แล้ว เลยทีเดียว...ก็นับว่านานมาก จนผมรู้สึกเหมือนมา Cannes ครั้งแรกเลยก็ว่าได้

จุดประสงค์ของการมา Cannes ครั้งนี้ ก็เพื่อจะมาร่วมงาน TFWA ซึ่งจัดขึ้นเป็นประจำทุกปี...ซึ่งเมื่อ พ.ค. ที่ผ่านมา ผมก็ไปร่วมงานนี้ที่ Singapore...ส่วนปลายปีจะจัดที่ Cannes

ส่วนสถานที่จัดงานก็คือที่เดียวกับที่จัดเทศกาลหนังเมืองคานส์ นั่นเลยครับ...ถือโอกาสได้จินตนาการว่าได้เดินพรมแดงโดยไม่ต้องเป็นเซเลบฯ...ว่าอย่างนั้น ^^

...

งานนี้ถือเป็นงานใหญ่ที่รวบรวมเอา Exhibitor และ Buyer จากทั่วโลกมาพบปะและเจรจาธุรกิจกัน

ใครมีสินค้าใหม่ๆ หรือมองหาสินค้าใหม่ๆ หรือช่องทางการขายใหม่ๆ ก็นำมาพูดคุยกันที่นี่...ส่วนใครที่ค้าขายอยู่แล้ว ก็ถือโอกาสมาพบคู่ค้ากันที่นี่ไปด้วยเลย ถือเป็นการประหยัดเวลา เพราะมาที่เดียว ได้เจอกันหมด

นึกภาพให้ใกล้เคียงก็อารมณ์งาน Motor Show หรือ Commart ประมาณนั้นล่ะครับ...ผิดกันตรงที่มันเป็น B-to-B ไม่ใช่ B-to-C เท่านั้นเอง

...

เฉพาะค่าเข้างาน ก็เบาะๆ ครับ วันละ 205 ยูโร เท่านั้นเอง ตกเป็นเงินไทยก็ราวๆ 8 พันบาท และผมมีประชุมติดกันตั้งหลายวัน! (ซึ่งถ้ามาแล้ว ไม่ได้ธุรกิจติดไม้ติดมือกลับมา...มีหวังผมโดน Partner เขม่นเอาแน่ๆครับ)

เนื่องด้วยต้องประชุมติดๆ กัน ทำให้ต้องฝากท้องในงาน...ซึ่งมีแต่อาหารกินกันตาย, เย็นชืด, ไม่อร่อย และแพงหูดับ

ยกตัวอย่าง Coke Zero ที่ผมถนัดก็แล้วกันครับ...เมืองไทยก็ตกขวดละ 17 บาท ส่วนในงานนี้ 3.4 ยูโร (ประมาณ 130 บาท)

พิซซ่าที่เมืองไทย ถาดใหญ่ตัดแบ่ง 8 ชิ้น ก็ตกชิ้นละ 37 บาท ส่วนในงานนี้ ก็ตกชิ้นละ 5.6 ยูโร (ประมาณ 217 บาท)

...

ใครที่ชอบสินค้าเกรด premium ระดับ World Class...รับรองว่ามาที่นี่คงไม่ผิดหวังครับ

มี Exhibitor กว่า 550 ราย จึงมีสินค้าให้เลือกครอบคลุมทุกหมวดเอาเสียจริงๆ ทั้ง ขนม, ของขวัญ, เครื่องประดับ-นาฬิกา, สินค้าแฟชั่น, น้ำหอม-เครื่องสำอาง, เครื่องดื่มแอลกอฮอลล์, บุหรี่, ฯลฯ

...งาน TFWA จึงเหมือนการเปิดประตูสู่โลกของ Global Brand เลยทีเดียวครับ...ถ้ามีโอกาส อย่าได้พลาดเชียว...

*สนใจ TFWA เชิญที่ www.tfwa.com

#มาชายหาดได้แต่ชายตามอง #เดินขาลากจนต้องลากขาเดิน #กินกันตายด้วยอาหารที่เย็นแย่แพง #Jetlackตื่นตั้งแต่ตีสองจนตอนนี้สามทุ่ม #โพสต์สามทุ่มที่นี่ตีสองที่ไทยใครจะอ่าน?

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...