Post#4-032:
ระหว่างรอรับกระเป๋าที่สนามบินช่วงเที่ยงที่ผ่านมานี้เองครับ...ผมก็ได้ยินเสียงหญิงชาวต่างชาติวัยกลางคนท่านหนึ่ง กำลังโวยวายเสียงดังอยู่
แม้จะไม่อยากสอดรู้ แต่หูเจ้ากรรมก็ได้ยินเรื่องราวทั้งหมด เพราะเสียงเธอดังเกินกว่า 120 เดซิเบล แน่ๆ
เรื่องของเรื่องก็คือ เธอรอกระเป๋านานมาก แล้วกระเป๋ามันก็ยังไม่มาเสียที...จนเธอไปเหวี่ยงใส่เจ้าหน้าที่ ที่ "โชคดี" เดินผ่านมาพอดี
...
หลังจากเจ้าหน้าที่ปล่อยให้เธอบ่นอยู่สักครู่ ก็สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมเล็กน้อย ซึ่งคุณเธอก็ยังไม่มีทีท่าจะลดเสียงลงเลยแม้แต่น้อย...ผู้คนรายรอบต่างก็ไม่ชอบใจ เพราะรำคาญเสียงคุณเธอกันทั้งนั้น
ระหว่างนั้นกระเป๋าก็ทยอยออกมาเรื่อยๆ แต่หลังจากรออีกสักพัก สัมภาระของคุณเธอก็ยังไม่มา
...ท้ายสุด เจ้าหน้าที่ก็ขอดู Tag กระเป๋าจากคุณเธอ...แล้วก็เลยมาถึงบางอ้อ
ครับ...อย่างที่คุณกำลังนึกเอะใจเลย...คุณเธอมายืนรอผิดสายพาน (Couresel) นั่นเอง -"-
...
นี่เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของ "ความโกรธบังตา"...เมื่อโทสะครอบงำจิต ก็ทำให้สติตกลงสู่โมหะ...หลงวนเวียนไม่จบสิ้น
ดีที่นี่เป็นแค่เรื่องการรอกระเป๋า...คุณเธอเลยแค่หน้าแตก...แต่ถ้าเป็นเรื่องใหญ่ๆ ของชีวิต ก็ไม่รู้เธอจะเสียหายแค่ไหนกัน
แล้วก็ทำให้ผมนึกถึงคำสอนที่หลวงพ่อชา สุภัทโท ได้โปรดเทศน์สอนพวกเราไว้
..."เวลาโกรธขึ้นมา ด๊อกเตอร์ หรือ ป.4 ก็โง่พอๆ กัน"...
#จำเรื่องคุณเธอไว้เตือนใจตัวเอง #ยิ่งโชว์พาวฯมากยิ่งหน้าแหกมาก #โกรธปุ๊บสติไปปั๊บ #โทสะนำมาซึ่งโมหะ #ช่างจริงแท้
ระหว่างรอรับกระเป๋าที่สนามบินช่วงเที่ยงที่ผ่านมานี้เองครับ...ผมก็ได้ยินเสียงหญิงชาวต่างชาติวัยกลางคนท่านหนึ่ง กำลังโวยวายเสียงดังอยู่
แม้จะไม่อยากสอดรู้ แต่หูเจ้ากรรมก็ได้ยินเรื่องราวทั้งหมด เพราะเสียงเธอดังเกินกว่า 120 เดซิเบล แน่ๆ
เรื่องของเรื่องก็คือ เธอรอกระเป๋านานมาก แล้วกระเป๋ามันก็ยังไม่มาเสียที...จนเธอไปเหวี่ยงใส่เจ้าหน้าที่ ที่ "โชคดี" เดินผ่านมาพอดี
...
หลังจากเจ้าหน้าที่ปล่อยให้เธอบ่นอยู่สักครู่ ก็สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมเล็กน้อย ซึ่งคุณเธอก็ยังไม่มีทีท่าจะลดเสียงลงเลยแม้แต่น้อย...ผู้คนรายรอบต่างก็ไม่ชอบใจ เพราะรำคาญเสียงคุณเธอกันทั้งนั้น
ระหว่างนั้นกระเป๋าก็ทยอยออกมาเรื่อยๆ แต่หลังจากรออีกสักพัก สัมภาระของคุณเธอก็ยังไม่มา
...ท้ายสุด เจ้าหน้าที่ก็ขอดู Tag กระเป๋าจากคุณเธอ...แล้วก็เลยมาถึงบางอ้อ
ครับ...อย่างที่คุณกำลังนึกเอะใจเลย...คุณเธอมายืนรอผิดสายพาน (Couresel) นั่นเอง -"-
...
นี่เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของ "ความโกรธบังตา"...เมื่อโทสะครอบงำจิต ก็ทำให้สติตกลงสู่โมหะ...หลงวนเวียนไม่จบสิ้น
ดีที่นี่เป็นแค่เรื่องการรอกระเป๋า...คุณเธอเลยแค่หน้าแตก...แต่ถ้าเป็นเรื่องใหญ่ๆ ของชีวิต ก็ไม่รู้เธอจะเสียหายแค่ไหนกัน
แล้วก็ทำให้ผมนึกถึงคำสอนที่หลวงพ่อชา สุภัทโท ได้โปรดเทศน์สอนพวกเราไว้
..."เวลาโกรธขึ้นมา ด๊อกเตอร์ หรือ ป.4 ก็โง่พอๆ กัน"...
#จำเรื่องคุณเธอไว้เตือนใจตัวเอง #ยิ่งโชว์พาวฯมากยิ่งหน้าแหกมาก #โกรธปุ๊บสติไปปั๊บ #โทสะนำมาซึ่งโมหะ #ช่างจริงแท้
Comments
Post a Comment