Skip to main content

Post#4-054: Shopping กับเด็กๆ

Post#4-054:
วันนี้ผมมีโอกาสใช้ชีวิตเป็นพ่อลูกอ่อนอีกครั้ง เหตุเพราะภรรยาผมติดธุระแทบจะทั้งวัน...ผมก็เลยมีโอกาสกระเตงลูกสาวไปโน่นมานี่แบบอยู่ไม่ติดที่ ^^

ว่ากันที่จริง การได้ไปไหนมาไหนกับลูกแค่สองคน...ก็ได้บรรยากาศแบบที่แปลกแตกต่างไปจากความคุ้นชินของผมไม่น้อย

และวันนี้ทั้งสองพ่อลูกก็ไม่ได้ออกมาเดินเที่ยวห้างฯ กันแบบไร้จุดหมาย...หากแต่ลูกสาวของผมได้รับ mission จากคุณแม่มาด้วย

...

ทุกคนคงทราบดีและเห็นด้วยว่า รูปแบบในการ shopping ของผู้หญิงนั้น ค่อนข้างแตกต่างเป็นอย่างมากจากผู้ชาย

ส่วนใหญ่แล้ว ผู้ชายจะมีเป้าหมายชัดเจน จะมาซื้ออะไรก็ซื้อ ซื้อเสร็จก็ตั้งท่าจะกลับท่าเดียว

ส่วนคุณสาวๆ ก็ต้องเดินชมนกชมไม้ เข้าร้านนั้นออกร้านนี้ให้เป็นที่เบิกบานสำราญใจ ก่อนที่จะไปถึงเป้าหมายของการซื้อ

นั่นเองที่เค้าเอามาแซวๆ กันว่า Men are from Mars, Women are from Venus.

...

Shopping Pattern ของลูกสาวผมนั้น จะเป็นแบบผู้ชาย คืออยากได้อะไรก็จะตั้งเป้ามาจากบ้าน มาถึงก็จะดิ่งไปที่เป้าหมายเลยทีเดียว

ส่วนเด็กอีกแบบก็จะแตกต่างไปเลย คือไม่มีจุดหมายที่ชัดเจน แล้วแต่แม่จะเดินนำ หรือแล้วแต่พ่อจะนำทาง

แต่ไม่ว่าจะมีนิสัยแบบใด...เด็กก็คือเด็ก ซึ่งมีขีดความอดทนทั้งทางกายและทางใจที่จำกัด...ถ้าแค่มา Window Shopping ล่ะก็ เดี๋ยวเดียวเป็นร้องอยากกลับบ้านไปเสียทุกที

ซึ่งบางที ก็เป็นเรื่องที่ผู้ใหญ่ต้องลำบากใจ เพราะเสียดายกว่าจะหาที่จอดรถได้, บ้างก็เสียดายที่ยังจอดไม่คุ้มค่าล้างรถเลย (เพราะหาที่จอดไม่ได้) และบ้างก็ไม่รู้จะกลับยังไง ก็รถยังล้างไม่เสร็จเลย

...

ใครที่มีอันต้องมาเดินห้างกับเด็กๆ...ผมแนะนำให้จัดการเรื่องของพวกเค้าเป็นลำดับสุดท้ายก่อนกลับบ้าน

เมื่อเป้าหมายของเด็กๆ ยังไม่บรรลุ...พวกเค้าจะเร่งรัดเราในประเด็นที่ต่างออกไป คือเร่งที่จะให้เราเบนไปสู่เป้าหมายของพวกเค้า...แต่ไม่ใช่เร่งรัดเราให้กลับบ้าน

...ขอให้ shopping กับเด็กๆ ให้สนุก และไม่เสียบรรยากาศนะครับ...

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...