Post#4-065:
หนึ่งในสาเหตุหลักๆ ของปัญหาการทะเลาะเบาะแว้งกันของผู้คนในสังคมนั้น ผมคิดว่าคงมีเรื่องของ EQ เป็นคำตอบลำดับต้นๆ
ไม่รู้ว่าผมจะรู้สึกไปเองรึเปล่า...แต่ดูเหมือนว่า ความอดทนอดกลั้นของผู้คนดูจะลดน้อยลงไปมาก
บางที่ถึงกับมีเรื่องกันใหญ่โตหรือถึงกับฆ่ากันตาย...ด้วยสาเหตุที่ไม่น่าจะต้องส่งผลไปถึงเพียงนั้นเลย
หรือว่าสังคมของเราเริ่มจะอยู่ยากขึ้นไปทุกทีกันหนอ?
...
ไม่ว่าเราจะเป็นคนไม่ค่อยฉลาดหรือฉลาดมากๆ ก็ตาม...แต่เราก็อาจเป็นคนที่แย่ในเรื่องการยับยั้งชั่งใจหรือการควบคุมอารมณ์ได้ทั้งสิ้น
ซึ่งบางครั้งไอ้อารมณ์วูบเดียวของเรานั่นแหละ ที่ทำให้ชีวิตของเราต้องเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล
สารภาพตรงๆ ว่าผมเองก็เคยทำให้ชีวิตตัวเองต้องยุ่งเหยิง เพราะเจ้าอารมณ์วูบเดียวที่ว่า...และคงมีอีกหลายๆ คนเช่นกัน ที่ต่างก็ผ่านประสบการณ์แบบนี้มาแล้ว
...
แต่ก็มีอีกหลายๆ คน ที่เป็นเด็กในร่างผู้ใหญ่...ที่เราเรียกกันว่า Adult Child (AC) ที่ผมจั่วหัวไว้นั่นล่ะครับ
สรุปง่ายๆ ก็คือ พวกที่โตแต่ตัว แต่ความคิดไม่ได้พัฒนาตามไปด้วย...ซึ่งแย่กว่าการที่เราหลุดไปบ้างบางครั้ง เพราะพวก AC นั้น ไม่ได้หลุดบางครั้ง แต่หลุดทุกครั้งที่ไม่ได้อย่างใจ
หรือพูดง่ายๆ ก็คือ พวก AC นั้น อาจจะบกพร่องด้าน EQ แบบถาวรเลย...ว่าอย่างนั้น
ตรรกะของความถูกต้องและเหมาะสมของพวก AC จะบิดเบือนไปหมด...ไม่รู้กาลเทศะใดๆ และไม่สนใจว่าใครจะคิดยังไง, รู้สึกแบบไหน หรือจะมีผลกระทบอะไร
เพราะ AC คิดว่า ข้าคือศูนย์กลางของจักรวาล...ดังนั้น จึงไม่ใช่ไม่เคย "สำนึกผิด" แต่ไม่เคย "รู้สึกผิด" ต่างหาก
...
ตามมุมมองของผม AC อาจเกิดขึ้นได้กับบุคคลที่ถูกตามใจมาตั้งแต่เล็ก จนเสียคน หรือเกิดจากคนที่ปล่อยให้อารมณ์ครองสติได้บ่อยๆ จนในที่สุดก็เลยหลุดแบบถาวร
AC แบบแรก อาจจะเข้าข่ายพ่อแม่รังแกฉัน...หรืออาจเกิดจากสันดานส่วนตัวแย่เองก็เป็นได้
ส่วน AC แบบหลัง...คงต้องโทษตัวเองให้มากหน่อย ค่าที่ไม่รู้จักครองสติให้ดีพอที่จะคุมอารมณ์ให้อยู่ในกรอบที่เหมาะสม
...IQ แย่ แต่ EQ ดี ยังมีโอกาสปรับปรุงและพัฒนา...แต่หากแม้ IQ ดี แต่ EQ แย่ แบบนี้ก็มีโอกาสเป็นพวก "ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด" นั่นไงครับ...
หนึ่งในสาเหตุหลักๆ ของปัญหาการทะเลาะเบาะแว้งกันของผู้คนในสังคมนั้น ผมคิดว่าคงมีเรื่องของ EQ เป็นคำตอบลำดับต้นๆ
ไม่รู้ว่าผมจะรู้สึกไปเองรึเปล่า...แต่ดูเหมือนว่า ความอดทนอดกลั้นของผู้คนดูจะลดน้อยลงไปมาก
บางที่ถึงกับมีเรื่องกันใหญ่โตหรือถึงกับฆ่ากันตาย...ด้วยสาเหตุที่ไม่น่าจะต้องส่งผลไปถึงเพียงนั้นเลย
หรือว่าสังคมของเราเริ่มจะอยู่ยากขึ้นไปทุกทีกันหนอ?
...
ไม่ว่าเราจะเป็นคนไม่ค่อยฉลาดหรือฉลาดมากๆ ก็ตาม...แต่เราก็อาจเป็นคนที่แย่ในเรื่องการยับยั้งชั่งใจหรือการควบคุมอารมณ์ได้ทั้งสิ้น
ซึ่งบางครั้งไอ้อารมณ์วูบเดียวของเรานั่นแหละ ที่ทำให้ชีวิตของเราต้องเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล
สารภาพตรงๆ ว่าผมเองก็เคยทำให้ชีวิตตัวเองต้องยุ่งเหยิง เพราะเจ้าอารมณ์วูบเดียวที่ว่า...และคงมีอีกหลายๆ คนเช่นกัน ที่ต่างก็ผ่านประสบการณ์แบบนี้มาแล้ว
...
แต่ก็มีอีกหลายๆ คน ที่เป็นเด็กในร่างผู้ใหญ่...ที่เราเรียกกันว่า Adult Child (AC) ที่ผมจั่วหัวไว้นั่นล่ะครับ
สรุปง่ายๆ ก็คือ พวกที่โตแต่ตัว แต่ความคิดไม่ได้พัฒนาตามไปด้วย...ซึ่งแย่กว่าการที่เราหลุดไปบ้างบางครั้ง เพราะพวก AC นั้น ไม่ได้หลุดบางครั้ง แต่หลุดทุกครั้งที่ไม่ได้อย่างใจ
หรือพูดง่ายๆ ก็คือ พวก AC นั้น อาจจะบกพร่องด้าน EQ แบบถาวรเลย...ว่าอย่างนั้น
ตรรกะของความถูกต้องและเหมาะสมของพวก AC จะบิดเบือนไปหมด...ไม่รู้กาลเทศะใดๆ และไม่สนใจว่าใครจะคิดยังไง, รู้สึกแบบไหน หรือจะมีผลกระทบอะไร
เพราะ AC คิดว่า ข้าคือศูนย์กลางของจักรวาล...ดังนั้น จึงไม่ใช่ไม่เคย "สำนึกผิด" แต่ไม่เคย "รู้สึกผิด" ต่างหาก
...
ตามมุมมองของผม AC อาจเกิดขึ้นได้กับบุคคลที่ถูกตามใจมาตั้งแต่เล็ก จนเสียคน หรือเกิดจากคนที่ปล่อยให้อารมณ์ครองสติได้บ่อยๆ จนในที่สุดก็เลยหลุดแบบถาวร
AC แบบแรก อาจจะเข้าข่ายพ่อแม่รังแกฉัน...หรืออาจเกิดจากสันดานส่วนตัวแย่เองก็เป็นได้
ส่วน AC แบบหลัง...คงต้องโทษตัวเองให้มากหน่อย ค่าที่ไม่รู้จักครองสติให้ดีพอที่จะคุมอารมณ์ให้อยู่ในกรอบที่เหมาะสม
...IQ แย่ แต่ EQ ดี ยังมีโอกาสปรับปรุงและพัฒนา...แต่หากแม้ IQ ดี แต่ EQ แย่ แบบนี้ก็มีโอกาสเป็นพวก "ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด" นั่นไงครับ...
Comments
Post a Comment