Post#2-108:
เคยสงสัยกันบ้างมั๊ยครับ ว่าทำไมบางคนช่างมีโอกาสดีกว่าคนอื่นอยู่เรื่อยไป?
เรียกว่าจะหยิบจะทำอะไร ก็ดูเหมือนว่าเค้าจะได้โอกาสที่ดีกว่าคนอื่นๆ เสมอ
ลองคิดกันดูมั๊ยครับ ว่าเค้ามีวิธี "หา" โอกาสดีๆ เหล่านั้นเจอได้ยังไง...ให้เวลา 5 นาทีครับ
...
เชื่อว่าหลายคนคงตอบคำถามนี้ได้ถูก...ใช่แล้วครับ คนที่ได้โอกาสดีๆ มาไว้ในกำมือน่ะ แท้จริงแล้วเค้าไม่ได้เก่งในการ "หา" โอกาส แต่เค้า "สร้าง" โอกาสขึ้นมาเองต่างหาก
เท่าที่ผมทราบ ไม่มีใครที่นั่งอยู่เฉยๆ แล้วบุญหล่นทับ กลายเป็นคนร่ำรวยหรือประสบความสำเร็จได้ในชั่วข้ามคืน เว้นแต่พวกที่โชคดีได้มรดกจากพ่อแม่หรือเจ้าคุณปู่ ก็เท่านั้น
คิดดูดีๆ ครับ คนที่เค้าได้โอกาสที่ดีไว้ในมือน่ะ เกิดจากเค้า "โชคดี" หรือเค้า "ขวนขวาย" มากกว่ากัน? เค้าวิ่งเข้าหาความสำเร็จ หรือรอให้ความสำเร็จวิ่งเข้าหา?
ยกตัวอย่างให้เห็นภาพ...
ถ้าเราหิว จะทำบะหมี่เกี๊ยวกินเอง หรือจะเดินออกจากบ้านไปหาบะหมี่เกี๊ยวปากซอยกิน หรือจะรอให้รถบะหมี่เกี๊ยวมาจอดหน้าบ้าน?
ถ้าทำบะหมี่เกี๊ยวกินเองไม่ได้ งั้นถามว่า จะมีซักกี่ครั้ง ที่นึกอยากกิน แล้วรถบะหมี่เกี๊ยวก็ขับมาจอดหน้าบ้านพอดี...ดังนั้น ใครเลือกแบบหลัง มีหวังอดตายก่อนได้กินกันพอดี
นี่เองผมถึงอยากสรุปว่า ถ้ายังไม่เก่งขนาด "สร้าง" โอกาสได้เอง อย่างน้อยก็ต้องขยัน "หา" โอกาส ไม่ใช่ "คอย" โอกาส
...
ก่อนจากฝากไว้ด้วยวาทะกระตุ้นต่อมขวนขวาย...
"If opportunity doesn't knock, build a door." แปลว่า "ถ้าโอกาสไม่มาเคาะเรียก ก็จงสร้างประตูซะ"
เคยสงสัยกันบ้างมั๊ยครับ ว่าทำไมบางคนช่างมีโอกาสดีกว่าคนอื่นอยู่เรื่อยไป?
เรียกว่าจะหยิบจะทำอะไร ก็ดูเหมือนว่าเค้าจะได้โอกาสที่ดีกว่าคนอื่นๆ เสมอ
ลองคิดกันดูมั๊ยครับ ว่าเค้ามีวิธี "หา" โอกาสดีๆ เหล่านั้นเจอได้ยังไง...ให้เวลา 5 นาทีครับ
...
เชื่อว่าหลายคนคงตอบคำถามนี้ได้ถูก...ใช่แล้วครับ คนที่ได้โอกาสดีๆ มาไว้ในกำมือน่ะ แท้จริงแล้วเค้าไม่ได้เก่งในการ "หา" โอกาส แต่เค้า "สร้าง" โอกาสขึ้นมาเองต่างหาก
เท่าที่ผมทราบ ไม่มีใครที่นั่งอยู่เฉยๆ แล้วบุญหล่นทับ กลายเป็นคนร่ำรวยหรือประสบความสำเร็จได้ในชั่วข้ามคืน เว้นแต่พวกที่โชคดีได้มรดกจากพ่อแม่หรือเจ้าคุณปู่ ก็เท่านั้น
คิดดูดีๆ ครับ คนที่เค้าได้โอกาสที่ดีไว้ในมือน่ะ เกิดจากเค้า "โชคดี" หรือเค้า "ขวนขวาย" มากกว่ากัน? เค้าวิ่งเข้าหาความสำเร็จ หรือรอให้ความสำเร็จวิ่งเข้าหา?
ยกตัวอย่างให้เห็นภาพ...
ถ้าเราหิว จะทำบะหมี่เกี๊ยวกินเอง หรือจะเดินออกจากบ้านไปหาบะหมี่เกี๊ยวปากซอยกิน หรือจะรอให้รถบะหมี่เกี๊ยวมาจอดหน้าบ้าน?
ถ้าทำบะหมี่เกี๊ยวกินเองไม่ได้ งั้นถามว่า จะมีซักกี่ครั้ง ที่นึกอยากกิน แล้วรถบะหมี่เกี๊ยวก็ขับมาจอดหน้าบ้านพอดี...ดังนั้น ใครเลือกแบบหลัง มีหวังอดตายก่อนได้กินกันพอดี
นี่เองผมถึงอยากสรุปว่า ถ้ายังไม่เก่งขนาด "สร้าง" โอกาสได้เอง อย่างน้อยก็ต้องขยัน "หา" โอกาส ไม่ใช่ "คอย" โอกาส
...
ก่อนจากฝากไว้ด้วยวาทะกระตุ้นต่อมขวนขวาย...
"If opportunity doesn't knock, build a door." แปลว่า "ถ้าโอกาสไม่มาเคาะเรียก ก็จงสร้างประตูซะ"
Comments
Post a Comment