Post#2-89:
เมื่อวันพ่อปีที่แล้ว ผมโชคดีที่ฝันถึงพระองค์ท่าน และได้แชร์ความโชคดีนี้ไว้ ผ่านทาง Post#89
ช่วงนี้ ข่าวที่พสกนิกรชาวไทยเฝ้าติดตามทุกวัน คงไม่พ้นการเฝ้าติดตามพระอาการของพระองค์ท่าน ซึ่งเป็นสิ่งยืนยันว่า ทรงเป็นดวงใจของคนทั้งชาติจริงๆ
ผมได้แต่ทึ่งกับข่าวที่มีหลายๆ ท่านเดินทางไกลด้วยวิธีการต่างๆ จากที่ที่แสนไกล เพื่อเป็นการบำเพ็ญวิริยบารมีถวายแด่พระองค์ท่าน และได้กำหนดจิตร่วมอนุโมทนากับท่านผู้บำเพ็ญบารมีทั้งหลายอยู่เสมอ
ส่วนตัวผมเองก็เหมือนกับคนไทยส่วนใหญ่ ที่อาศัยอฐิษฐานบารมีกันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ด้วยหวังว่าคำอฐิษฐานทั้งหลายจะเป็นพลังหนุนส่งให้พระองค์ทรงมีพระพลานามัยที่แข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ และทรงหายจากอาการประชวรโดยเร็ว
...
โดยส่วนตัวแล้ว ผมใกล้ชิดกับพ่อมากกว่าแม่ และผมซึมซับถึงความรักและห่วงหาอาทรที่ท่านมีให้ผมอยู่เสมอตั้งแต่เล็ก จนกระทั่งผมเข้าใกล้ดอนเมืองไปเรื่อยๆ พ่อก็ยังคงให้ความอาทรผมอย่างไม่เสื่อมคลาย
จนวันที่ผมเป็น "พ่อคน" ผมยิ่งรักพ่อและแม่เป็นร้อยเป็นพันเท่า เข้าใจได้ถ่องแท้ว่า "รักบริสุทธิ์" เป็นแบบไหน อย่างไร, เข้าใจได้เลยว่า การยอมตายแทนใครสักคน เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้จริงๆ
ความรักของพ่อและแม่ที่มีให้กับลูก ช่างยิ่งใหญ่มากนัก ที่ร้องๆ กันในเพลง "ใครหนอ" นี่ ผมว่ามันจริงอย่างที่สุดจริงๆ
...
ผมมีลูกสาวแค่คนเดียว และผมก็รักและห่วงใยเค้าสารพัด ยามลูกสาวป่วย คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็กินไม่ได้นอนไม่หลับ ยามลูกยิ้มเบิกบาน ใจคนเป็นพ่อเป็นแม่ยิ่งเบิกบานกว่าอีกหลายเท่า, นี่ยังไม่นับตอนที่ต้องเลี้ยงดูอุ้มชูอีกมาก กว่าที่เค้าจะพอช่วยเหลือตัวเองได้บ้าง
และแค่มีลูกคนเดียว ยังต้องใช้พลังกายและพลังใจมากขนาดนี้...แต่พระองค์ท่านมีลูกหลานชาวไทยให้ทรงต้องห่วงใยและดูแลเกินกว่า 65 ล้านคน
ให้ลองจินตนาการดูว่า พระองค์ท่านจะต้องทรงทุ่มเทพระวรกายและพระกำลังพระทัย ด้วยพระวิริยะอุตสาหะมากเพียงไหนกัน?
ให้ลองจินตนาการดูว่า พระองค์ท่านจะต้องทรงทุ่มเทพระวรกายและพระกำลังพระทัย ด้วยพระวิริยะอุตสาหะมากเพียงไหนกัน?
สารภาพว่า ผมจินตนาการไปไม่ถึงจริงๆ กับพระราชภาระอันใหญ่หลวงและหนักอึ้งที่ทรงดูแลชาวไทยมาเกือบๆ จะ 70 ปี ทรงต้องผ่านช่วงโทมนัสมากี่ครั้งกี่หนกันนะ กว่าจะช่วยให้ลูกหลานคนไทยผ่านวิกฤตการณ์ต่างๆ มาได้นับครั้งไม่ถ้วน
คนไทยที่แท้จริงคงตอบตัวเองได้ว่า ทำไมเราจึงรักในหลวง? ทำไมเราต้องนำ้ตารื้นทุกครั้งที่ได้ยืนถวายความเคารพเพลงสรรเสริญพระบารมี? ทำไมเราจึงพร้อมใจกันพูดคำว่า "ทรงพระเจริญ" ในทุกๆ โอกาสที่เราได้เฝ้าชมพระบารมี?
...
ในโอกาสนี้ ผมขอเชิญชวนทุกท่านร่วมกำหนดจิตอธิษฐาน วิงวอนต่อคุณพระศรีรัตนตรัย ตลอดจนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก ได้โปรดอำนวยพรให้พระองค์ท่านทรงมีพระพลานามัยที่แข็งแรง และทรงมีแย้มพระสรวลปรากฏอยู่บนพระพักตร์อยู่เป็นนิรันดร์
ควรมิควรแล้วแต่จะทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม...ข้าพระพุทธเจ้า คนไทยที่รักและเทิดทูนในหลวงตราบชีวิตนี้จะหาไม่
ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน...ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม...ขอเดชะ
Comments
Post a Comment