Skip to main content

Post#2-112: บ้านตัวอย่าง

Post#2-112:
เชื่อว่าหลายๆ คนคงเคยไปดูบ้านตัวอย่างหรือห้องตัวอย่างกันมาบ้างแล้วนะครับ

บ้านตัวอย่างมักได้รับการดูแลเป็นอย่างดี ตกแต่งอย่างเพียบพร้อมและสวยงาม รวมไปถึงมีการสรรค์สร้างบรรยากาศภายในบ้านให้เกิดอารมณ์ผ่อนคลาย ชวนฝัน

เวลาไปดูบ้านตัวอย่างพวกนี้ หลังจากปล่อยให้อารมณ์พาสติไปเริงร่าซักพักแล้ว ก็อย่าลืมเรียกสติให้กลับมาทำหน้าที่ของตัวเองด้วยนะครับ

ผู้ขายมักนำเสนอแต่แง่งาม และมักซ่อนแง่งอมไว้ค่อนข้างมิดชิด ไม่ถามก็ไม่ตอบ หรือถ้าตอบก็จะอ้อมๆ เลี่ยงๆ บ่ายๆ เบี่ยงๆ แบบถ้าเราไม่มัวตื่นเพริดกับความงามฉากหน้าของบ้านตัวอย่าง เราก็จะสังเกตได้ไม่ยาก

ชื่นชมแง่งามได้ แต่อย่ามองข้ามแง่งอมนะครับ เพราะพลาดแล้วมันเป็นภาระ ซึ่งผมก็เคยพลาดมาแล้ว จึงอยากมาแชร์ให้คนอื่นๆ ระวังไว้บ้าง

...

เราเรียนรู้จากเรื่องนี้ได้มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาฟังคนอื่นพูดหรือพิจารณาดูข้าวของที่เราจะซื้อจะหา...

คืออย่าให้เปลือกนอกมาบดบังความจริงข้างใน พิจารณาถึงแก่น อย่าหยุดแค่ผิวนอก ใช้เหตุผลในการตัดสินเนื้อแท้ แม้อารมณ์จะตรึงเราอยู่แค่เปลือกนอกก็ตาม

บ้านหรือห้องตัวอย่างกับบ้านหรือห้องที่เราได้รับมอบน่ะ การตกแต่งมันไม่เหมือนกันแน่ๆ ครับ เราจะได้มาเป็นบ้านโล่งๆ หรือห้องเปล่าๆ ก็หมายความชัดๆ แล้วว่า เวลาไปดูบ้านหรือห้องน่ะ ควรดูที่สิ่งที่จะได้รับมอบ ไม่ใช่สิ่งที่ไปเห็น

เรื่องราวที่คนเล่าหรือข้าวของที่วางโชว์น่ะ อย่าไปมึนกับ "ดราม่า" หรือไฟที่ส่องสินค้าเยอะ หรือก็คือฟังที่ประเด็นและดูที่ฟังก์ชั่นการใช้งานเป็นหลัก

โดนหลอกเพราะเปลือกนอกน่ะ มันชอกช้ำกว่าระกำเพราะแก่นในนะครับ ขอบอก...ชิ ชิ

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...