Post#2-236:
เมื่อ 2 วันก่อน เพื่อนผมโทรมาหาช่วงหัวค่ำ
ประเด็นที่โทรมาไม่มีอะไรมากไปกว่า เธอโทรมาอำผม...
เธอบอกว่าช่วงนี้เหนื่อยมาก ทำงานไม่ได้หยุดได้หย่อน ทีมงานก็ย่อหย่อนในเรื่อง entrepreneurship ซึ่งมันทำให้เธอรู้สึกเหมือนเหนื่อนอยู่คนเดียว
ว่าแล้วเธอก็เลยเลือกอยากจะคุยกับใครสักคนที่เข้าใจ และก็เลยโทรหาผม เพราะมั่นใจว่า น่าจะมีผมที่เหนื่อยกว่าเธอ o_O
ผมหัวเราะที่เธอเข้าใจหาวิธีปลอบใจตัวเองได้น่ารัก (ในขณะเดียวกันก็น่าเขกกะโหลก เพราะเธอเลือกผมเป็นที่บำบัดความเหนื่อย >_<") ที่หาคนที่เหนื่อยหนักกว่าเป็นตัวเทียบให้รู้สึกว่า "เฮ้ย เราก็ไม่ได้เหนื่อยอยู่คนเดียวนี่หน่า"
...
โดยแท้จริงแล้วผมแอบเห็นด้วยกับวิธีคิดของเพื่อนอยู่ไม่น้อย เพราะนี่ก็ถือเป็น Defense Mechanism ที่ดีมากแบบหนึ่ง
เวลาเรารู้สึกย่ำแย่ ให้คิดซะว่าในโลกนี้ยังมีคนเหนื่อยกว่าเราอีกเยอะ เวลาเราทะนงตนว่าเก่งแล้วดีแล้ว ก็ให้คิดซะว่าในโลกนี้ยังมีคนเก่งและดีกว่าเราอีกมาก
คิดได้แบบนี้จะทำให้จมไม่สุดจนเกินท้อและลอยไม่สูงจนเกินงาม
ใครที่ทดท้อก็ขอให้สู้ๆ ส่วนใครที่หลงตนว่าเลิศเลอก็ขอให้ตื่นจากฝันครับ ^^
Comments
Post a Comment