Post#2-254:
บ่ายวันนี้ผมไปร่วมในงานแถลงข่าวของชมรมหนึ่งที่ผมมีอันจะต้องไปเกี่ยวข้องจากงานที่รับผิดชอบอยู่
โดยธรรมชาติของผมแล้ว ผมไม่ค่อยสะดวกใจที่จะต้องไปปรากฎตัวในงานแบบนี้เลยจริงๆ ค่าที่ผมไม่ค่อยชอบอยู่ท่ามกลางแสงแฟลชและไมโครโฟน และแน่นอนว่า ถ้าให้สัมภาษณ์ได้ดีก็แค่เสมอตัว แต่ถ้าผิดพลาดขณะสัมภาษณ์ ก็จะกลายเป็นประเด็นไปอีกพักใหญ่ๆ
ใครที่ไม่คุ้นเคยกับการให้สัมภาษณ์อาจจะไม่ทันไหวตัว ว่าคำถามบางคำถามนั้น ยิงมาเพื่อเป็นการ "ยืมดาบฆ่าคน" ไม่ก็เป็นการ "ตีวัวกระทบคราด" โดยแท้
เมื่อมีแสงแฟลชและไมโครโฟนมาจ่อตรงหน้า หลายคนตกประหม่าถึงขั้นสติกระเจิดกระเจิง ทำให้บางครั้งตอบอะไรไปเหมือนโดนสะกดจิต ที่ควรพูดไม่พูด ส่วนไอ้ที่ไม่ควรพูดก็ดันพูดไปเรื่อย
...
ถ้าสังเกตให้ดีแล้ว ในเวทีระดับชาติจึงไม่ค่อยมีใครตอบอะไรแบบฟันธง มักจะออกแนวเทาๆ หรือกลางๆ คือไม่ขาวมากและไม่ดำสนิท ไม่ซ้ายจัดและไม่ขวาสุด
ทั้งนี้ทั้งนั้น เพราะคนที่กำลังให้ข่าวค่อนข้างระวังตัวมาก เหตุเพราะไม่มั่นใจว่าคำพูดที่สื่อออกไปนั้น จะโดนนำไปตีความในแบบใด
ที่ผมแชร์มานี้ ไม่ได้กำลังจะบอกให้เราเป็นคนขี้ขลาดขณะให้สัมภาษณ์ และก็มิได้หมายความว่าผู้มาสัมภาษณ์จะเป็นผู้มีเจตนาแฝงไปซะทั้งหมด...
หากแต่ผมแค่อยากเตือนว่า ผู้ให้สัมภาษณ์ต้องมีสติ เลือกตอบเฉพาะคำถามที่อยู่ในกรอบอำนาจและประเด็นที่ตนเกี่ยวข้อง และผู้ให้สัมภาษณ์ก็ควรมีจรรยาบรรณที่ดี ไม่ใช่ต้องการแต่ประเด็นร้อนๆ ไปเขียนโดยไม่คำนึงถึงผลกระทบที่จะเกิดตามมา
สุดท้ายก็คือคนวงนอกอย่างเราๆ ท่านๆ ที่จะต้องใช้วิจารณญาณในการบริโภคสื่อ ก่อนที่จะปักใจเชื่อข้างใดข้างหนึ่ง ก็ควรจะหาข้อมูลให้มากกว่าด้านเดียว หาไม่แล้วก็จะตกเป็นเครื่องมือของข้างใดข้างหนึ่งโดยไม่รู้ตัว
แล้วก็อย่าไป "โชว์โง่" โดยไม่จำเป็นล่ะครับ ประเภทอ่านแต่หัวข้อแล้วมา comment น่ะ ผมเห็นเมาหมัดมาเยอะแล้ว (หรือจริงๆ พวกนี้อาจจะเป็นพวก masochist นิดๆ เลยชอบเป็น "comment พลีชีพ" ให้คนเค้ามาด่าเล่นๆ)
ในยุคที่ข้อมูลข่าวสารเดินทางไวมากๆ ผ่าน Social Network ที่หลากหลายแบบนี้ ก็อยู่ที่เราแล้วล่ะครับ ว่าจะเลือกเป็น "ผู้ใช้สื่อ" หรือ "ผู้ถูกสื่อใช้"
Comments
Post a Comment