Post#4-119:
เวลาเป็นปริมาณเวกเตอร์ที่มีทิศทางเดียว คือเคลื่อนที่ไปข้างหน้า ต่างจากปริมาณเวกเตอร์อื่นๆ ที่เคลื่อนที่ได้ทั้งไปข้างหน้าและถอยหลัง
เมื่อเวลาไม่อาจย้อนกลับได้...เราจึงมิอาจย้อนเวลาไปแก้สิ่งที่เราทำผิดพลาดไปแล้วได้
ดังนั้น เราจึงมีแต่ต้องคิดให้ดีก่อนทำ...และเมื่อทำผิดพลาดไปแล้ว ก็ต้องยอมรับและหาหนทางแก้ไขให้ดีที่สุด เท่านั้น
...
ยังไงก็ตามแต่...แม้เราจะย้อนเวลาไม่ได้ แต่กงล้อแห่งประวัติศาสตร์ก็มักจะหมุนทับรอยเดิมเสมอ
แปลว่า อะไรที่เคยเกิดขึ้นแล้ว ก็มีโอกาสเกิดขึ้นซ้ำอีก...โดยไม่รู้ว่า เกิดจากโชคชะตานั้นเล่นตลก หรือเป็นเพราะมนุษย์ไม่เคยหลาบจำกับความผิดพลาด
ถ้าตีความตามนี้ ก็พอจะสรุปได้ว่า หากเรารู้จักเรียนรู้จากข้อผิดพลาดในอดีต เราก็มีโอกาสที่จะเหนือกว่าคนทั่วไป
...
เวลาไม่เคยไหลย้อนกลับ...ดังนั้น เราจึงสามารถย้อนเวลาได้แค่ในความทรงจำเท่านั้น
ไม่ว่าเราจะโศกเศร้าหรือตรอมตรมเท่าใด...สุดท้ายแล้ว เราก็จะต้องตื่นขึ้นมาเจอความจริงที่ว่า อดีตนั้น ไม่มีทางเปลี่ยนแปลงไปได้
โหยหาอดีต...จึงได้แค่ความโศกเศร้า
คิดถึงอดีต...จึงอาจมีเพียงรอยยิ้มหรือน้ำตา
เรียนรู้อดีต...จึงอาจเป็นหนทางไปสู่อนาคต
...อดีตแก้ไขไม่ได้ แต่เรียนรู้ได้ และการแก้ไขอดีตที่ผิดพลาด จึงมีแต่การทำปัจจุบันให้ดีที่สุดเท่านั้น...
#เวลายังมีแต่เคลื่อนที่ไปข้างหน้า #ทำไมเราจึงคิดจะถอยหลัง #ทิ้งอดีตไว้เบื้องหลังไม่ใช่ลืมอดีตไปตลอดกาล #เรียนรู้อดีตเพื่อปรับปรุงปัจจุบันปูทางไปสู่อนาคต
เวลาเป็นปริมาณเวกเตอร์ที่มีทิศทางเดียว คือเคลื่อนที่ไปข้างหน้า ต่างจากปริมาณเวกเตอร์อื่นๆ ที่เคลื่อนที่ได้ทั้งไปข้างหน้าและถอยหลัง
เมื่อเวลาไม่อาจย้อนกลับได้...เราจึงมิอาจย้อนเวลาไปแก้สิ่งที่เราทำผิดพลาดไปแล้วได้
ดังนั้น เราจึงมีแต่ต้องคิดให้ดีก่อนทำ...และเมื่อทำผิดพลาดไปแล้ว ก็ต้องยอมรับและหาหนทางแก้ไขให้ดีที่สุด เท่านั้น
...
ยังไงก็ตามแต่...แม้เราจะย้อนเวลาไม่ได้ แต่กงล้อแห่งประวัติศาสตร์ก็มักจะหมุนทับรอยเดิมเสมอ
แปลว่า อะไรที่เคยเกิดขึ้นแล้ว ก็มีโอกาสเกิดขึ้นซ้ำอีก...โดยไม่รู้ว่า เกิดจากโชคชะตานั้นเล่นตลก หรือเป็นเพราะมนุษย์ไม่เคยหลาบจำกับความผิดพลาด
ถ้าตีความตามนี้ ก็พอจะสรุปได้ว่า หากเรารู้จักเรียนรู้จากข้อผิดพลาดในอดีต เราก็มีโอกาสที่จะเหนือกว่าคนทั่วไป
...
เวลาไม่เคยไหลย้อนกลับ...ดังนั้น เราจึงสามารถย้อนเวลาได้แค่ในความทรงจำเท่านั้น
ไม่ว่าเราจะโศกเศร้าหรือตรอมตรมเท่าใด...สุดท้ายแล้ว เราก็จะต้องตื่นขึ้นมาเจอความจริงที่ว่า อดีตนั้น ไม่มีทางเปลี่ยนแปลงไปได้
โหยหาอดีต...จึงได้แค่ความโศกเศร้า
คิดถึงอดีต...จึงอาจมีเพียงรอยยิ้มหรือน้ำตา
เรียนรู้อดีต...จึงอาจเป็นหนทางไปสู่อนาคต
...อดีตแก้ไขไม่ได้ แต่เรียนรู้ได้ และการแก้ไขอดีตที่ผิดพลาด จึงมีแต่การทำปัจจุบันให้ดีที่สุดเท่านั้น...
#เวลายังมีแต่เคลื่อนที่ไปข้างหน้า #ทำไมเราจึงคิดจะถอยหลัง #ทิ้งอดีตไว้เบื้องหลังไม่ใช่ลืมอดีตไปตลอดกาล #เรียนรู้อดีตเพื่อปรับปรุงปัจจุบันปูทางไปสู่อนาคต
Comments
Post a Comment