Post#4-134:
ค่ำนี้ผมนีนัด Dinner สุดหรู ที่ Exclusive Club แห่งหนึ่ง กับผู้บริหารองค์กรระดับแสนล้าน พร้อมกับแขก VIP ชาวต่างชาติ
ทั้งที่รู้ล่วงหน้า แต่ผมก็ดันแต่งตัวออกจากบ้านมาด้วยความเคยชิน คือ look สบายๆ ค่อนไปทางกะโปโล
ถือเป็นความผิดพลาดแบบไม่น่าให้อภัยเอาเสียเลย...ค่าที่เผลอเรอจนไม่ทันนึกถึง Dress Code ของสถานที่
มานึกขึ้นได้ ก็ตอนที่เห็นป้ายที่หน้าลิฟต์ ก่อนที่จะขึ้นไปถึง Club เสียแล้ว
...
แน่นอนว่าด้วยบารมีของท่านผู้บริหารท่านนั้น...ผมเลยยังมีโอกาสเข้ามานั่งลอยหน้าร่วมโต๊ะ Dinner กับท่านได้
แต่ผมรู้สึกผิดในใจมากๆ เพราะต้องทำให้ท่านต้องมาใช้บารมีในทางไม่ชอบ...และรวมไปถึงผมก็แอบขายหน้า VIP ชาวต่างชาติด้วย
พลาดครั้งนี้...ผมไม่มีอะไรจะแก้ตัวเลย นอกจากต้องเอ่ยปากกราบขอโทษท่านฯ และแขก VIP ที่ผม "ชุ่ย" โดยไม่สมควร
...
บางคนอาจจะคิดว่า เรื่องการแต่งตัวผิด Dress Code นั้น ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรนัก
แต่ผมกลับคิดว่า นี่เป็นเรื่องที่เราควรใส่ใจไม่น้อยเลย เพราะถือเป็นการเคารพกติกาของสถานที่นั้นๆ รวมไปถึงเป็นการให้เกียรติท่านผู้ร่วมโต๊ะอาหาร
ที่สำคัญ คือต้องนึกถึงความรู้สึกของแขกผู้มีเกียรติท่านอื่นๆ ด้วย
พวกเค้าคงมิได้ลงทุนสร้าง Exclusive Club ราคาหลายร้อยล้าน ให้ใครก็ได้แต่งตัวกะโปโลมาเยือน และออกจะเป็นการไม่ยุติธรรมกับท่านสมาชิกทั้งหลาย ที่รักษากฎ-กติกาของสถานที่ ในการแต่งตัวเต็มยศมา
ดังนั้น การแต่งตัวที่ไม่สมควรของผม จึงถือเป็น "ความผิด" ที่หนักหนาอยู่ไม่น้อย...สำหรับสังคมแห่งนี้
...
นี่จึงมิใช่เป็นการแสดงออกถึงการแบ่งชนชั้นทางสังคม แต่เป็นการแสดงออกถึงการเคารพกติกาของสังคมๆ หนึ่ง
ผมไม่อาจจะบอกว่า ผมก็แต่งตัวของผมอย่างนี้ทุกๆ วัน ดังนั้น ก็เลยจะมาโมเมเข้าข้างตัวเองว่า "ค่ำนี้" และ "ที่นี่" ก็คงจะเหมือนกัน
...เราจึงมิควรยึด "ปัจเจก" ของตัวเรา เป็นบรรทัดฐานในการตัดสิน "ส่วนรวม" ของสังคมใดๆ สังคมหนึ่งครับ...
#กติกามีไว้ให้ทำตามไม่ใช่ละเว้น #ผิดในใจมากมาย #ทำไมพลาดเรื่องไม่ควรพลาด
ค่ำนี้ผมนีนัด Dinner สุดหรู ที่ Exclusive Club แห่งหนึ่ง กับผู้บริหารองค์กรระดับแสนล้าน พร้อมกับแขก VIP ชาวต่างชาติ
ทั้งที่รู้ล่วงหน้า แต่ผมก็ดันแต่งตัวออกจากบ้านมาด้วยความเคยชิน คือ look สบายๆ ค่อนไปทางกะโปโล
ถือเป็นความผิดพลาดแบบไม่น่าให้อภัยเอาเสียเลย...ค่าที่เผลอเรอจนไม่ทันนึกถึง Dress Code ของสถานที่
มานึกขึ้นได้ ก็ตอนที่เห็นป้ายที่หน้าลิฟต์ ก่อนที่จะขึ้นไปถึง Club เสียแล้ว
...
แน่นอนว่าด้วยบารมีของท่านผู้บริหารท่านนั้น...ผมเลยยังมีโอกาสเข้ามานั่งลอยหน้าร่วมโต๊ะ Dinner กับท่านได้
แต่ผมรู้สึกผิดในใจมากๆ เพราะต้องทำให้ท่านต้องมาใช้บารมีในทางไม่ชอบ...และรวมไปถึงผมก็แอบขายหน้า VIP ชาวต่างชาติด้วย
พลาดครั้งนี้...ผมไม่มีอะไรจะแก้ตัวเลย นอกจากต้องเอ่ยปากกราบขอโทษท่านฯ และแขก VIP ที่ผม "ชุ่ย" โดยไม่สมควร
...
บางคนอาจจะคิดว่า เรื่องการแต่งตัวผิด Dress Code นั้น ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรนัก
แต่ผมกลับคิดว่า นี่เป็นเรื่องที่เราควรใส่ใจไม่น้อยเลย เพราะถือเป็นการเคารพกติกาของสถานที่นั้นๆ รวมไปถึงเป็นการให้เกียรติท่านผู้ร่วมโต๊ะอาหาร
ที่สำคัญ คือต้องนึกถึงความรู้สึกของแขกผู้มีเกียรติท่านอื่นๆ ด้วย
พวกเค้าคงมิได้ลงทุนสร้าง Exclusive Club ราคาหลายร้อยล้าน ให้ใครก็ได้แต่งตัวกะโปโลมาเยือน และออกจะเป็นการไม่ยุติธรรมกับท่านสมาชิกทั้งหลาย ที่รักษากฎ-กติกาของสถานที่ ในการแต่งตัวเต็มยศมา
ดังนั้น การแต่งตัวที่ไม่สมควรของผม จึงถือเป็น "ความผิด" ที่หนักหนาอยู่ไม่น้อย...สำหรับสังคมแห่งนี้
...
นี่จึงมิใช่เป็นการแสดงออกถึงการแบ่งชนชั้นทางสังคม แต่เป็นการแสดงออกถึงการเคารพกติกาของสังคมๆ หนึ่ง
ผมไม่อาจจะบอกว่า ผมก็แต่งตัวของผมอย่างนี้ทุกๆ วัน ดังนั้น ก็เลยจะมาโมเมเข้าข้างตัวเองว่า "ค่ำนี้" และ "ที่นี่" ก็คงจะเหมือนกัน
...เราจึงมิควรยึด "ปัจเจก" ของตัวเรา เป็นบรรทัดฐานในการตัดสิน "ส่วนรวม" ของสังคมใดๆ สังคมหนึ่งครับ...
#กติกามีไว้ให้ทำตามไม่ใช่ละเว้น #ผิดในใจมากมาย #ทำไมพลาดเรื่องไม่ควรพลาด
Comments
Post a Comment