Post#4-142:
ค่ำคืนนี้ ผมมี Party ฉลองปีใหม่ กับน้องๆ ทีมงานและครอบครัวของพวกเค้า...เป็นงานเล็กๆ ที่เหมือนงานคืนสู่เหย้านิดๆ เพราะเราเชิญน้องๆ ที่เคยทำงานด้วยกันมาร่วมงานด้วย
แม้ส่วนตัวผมจะไม่ค่อยชอบงานสังสรรค์ที่มีคนมากๆ สักเท่าไหร่...แต่ถ้าเป็นงานที่จัดให้กับทีมงานแล้วล่ะก็ ผมไม่เคยเกี่ยง
งานสังสรรค์แบบนี้...ถือเป็นการแสดงความขอบคุณทีมงาน ที่ได้ทุ่มเทและเหนื่อยยาก เพื่อบริษัท มาตลอดทั้งปี
และถือเป็น "วันปลดปล่อย" ที่น่าจะช่วยลดความตึงเครียดสะสมของน้องๆ ได้บ้าง...ไม่มากก็น้อย
...
ไม่รู้สิครับ...บางครั้งงานสังสรรค์แบบนี้ ก็น่าจะเป็นรูปธรรมที่สุด ของวาทะที่ว่า "มีสุขร่วมเสพ" ได้ไม่น้อย
หลังจากที่ ทั้งนายและลูกน้อง ต่างก็กอดคอ "มีทุกข์ร่วมต้าน" กันมาทั้งปี
สำหรับผม...การได้แชร์ความทุกข์กับความสุขร่วมกัน จึงถือเป็นสัญลักษณ์หนึ่ง ของการได้เป็น "ครอบครัวที่สอง" ของกันและกัน ได้เป็นอย่างดี
...
นอกจากนั้น สำหรับผมแล้ว งานสังสรรค์แบบนี้...ก็เป็นโอกาสให้ผมได้เห็นมุมบางมุม, ความสามารถบางอย่าง หรือแม้กระทั่ง look ใหม่ๆ ของทีมงาน
ซึ่งบางครั้ง ก็ทำให้ผมได้รับ idea ใหม่ๆ หรือมุมมองใหม่ๆ จากการได้คุยกับน้องๆ ในช่วงเวลา relax แบบนี้ เหมือนกัน
นี่ก็เป็นอีกสัญลักษณ์หนึ่งของการเป็น "ครอบครัวที่สอง" อีกเช่นกัน...เพราะเราได้รู้จัก "เพื่อนร่วมงาน" ในมุมอื่นที่ไม่เกี่ยวกับ "งาน"
...
รวมความแล้ว งานสังสรรค์ของบริษัท จึงถือเป็น "งานเลี้ยงประจำครอบครัว" ที่น่ายินดี และขาดไปเสียมิได้
หาก "ผลประกอบการและผลกำไร" คือผลตอบแทนของบริษัทและผู้ถือหุ้น
...รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของทีมงาน ก็น่าจะเป็นผลตอบแทนของเจ้านาย เช่นกันครับ...
#ขอบคุณที่อยู่ด้วยกัน #ขอบคุณที่ร่วมทุกข์และร่วมสุขกันมา #ยามผิดใจให้คิดถึงวันดีดี #มีเธอจึงมีฉันและมีฉันจึงมีเธอ
ค่ำคืนนี้ ผมมี Party ฉลองปีใหม่ กับน้องๆ ทีมงานและครอบครัวของพวกเค้า...เป็นงานเล็กๆ ที่เหมือนงานคืนสู่เหย้านิดๆ เพราะเราเชิญน้องๆ ที่เคยทำงานด้วยกันมาร่วมงานด้วย
แม้ส่วนตัวผมจะไม่ค่อยชอบงานสังสรรค์ที่มีคนมากๆ สักเท่าไหร่...แต่ถ้าเป็นงานที่จัดให้กับทีมงานแล้วล่ะก็ ผมไม่เคยเกี่ยง
งานสังสรรค์แบบนี้...ถือเป็นการแสดงความขอบคุณทีมงาน ที่ได้ทุ่มเทและเหนื่อยยาก เพื่อบริษัท มาตลอดทั้งปี
และถือเป็น "วันปลดปล่อย" ที่น่าจะช่วยลดความตึงเครียดสะสมของน้องๆ ได้บ้าง...ไม่มากก็น้อย
...
ไม่รู้สิครับ...บางครั้งงานสังสรรค์แบบนี้ ก็น่าจะเป็นรูปธรรมที่สุด ของวาทะที่ว่า "มีสุขร่วมเสพ" ได้ไม่น้อย
หลังจากที่ ทั้งนายและลูกน้อง ต่างก็กอดคอ "มีทุกข์ร่วมต้าน" กันมาทั้งปี
สำหรับผม...การได้แชร์ความทุกข์กับความสุขร่วมกัน จึงถือเป็นสัญลักษณ์หนึ่ง ของการได้เป็น "ครอบครัวที่สอง" ของกันและกัน ได้เป็นอย่างดี
...
นอกจากนั้น สำหรับผมแล้ว งานสังสรรค์แบบนี้...ก็เป็นโอกาสให้ผมได้เห็นมุมบางมุม, ความสามารถบางอย่าง หรือแม้กระทั่ง look ใหม่ๆ ของทีมงาน
ซึ่งบางครั้ง ก็ทำให้ผมได้รับ idea ใหม่ๆ หรือมุมมองใหม่ๆ จากการได้คุยกับน้องๆ ในช่วงเวลา relax แบบนี้ เหมือนกัน
นี่ก็เป็นอีกสัญลักษณ์หนึ่งของการเป็น "ครอบครัวที่สอง" อีกเช่นกัน...เพราะเราได้รู้จัก "เพื่อนร่วมงาน" ในมุมอื่นที่ไม่เกี่ยวกับ "งาน"
...
รวมความแล้ว งานสังสรรค์ของบริษัท จึงถือเป็น "งานเลี้ยงประจำครอบครัว" ที่น่ายินดี และขาดไปเสียมิได้
หาก "ผลประกอบการและผลกำไร" คือผลตอบแทนของบริษัทและผู้ถือหุ้น
...รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของทีมงาน ก็น่าจะเป็นผลตอบแทนของเจ้านาย เช่นกันครับ...
#ขอบคุณที่อยู่ด้วยกัน #ขอบคุณที่ร่วมทุกข์และร่วมสุขกันมา #ยามผิดใจให้คิดถึงวันดีดี #มีเธอจึงมีฉันและมีฉันจึงมีเธอ
Comments
Post a Comment