Post#4-129:
คืนวานนี้ ระหว่างเดินทางกลับจากต่างประเทศ...ผมพบประสบการณ์ที่ไม่น่าอภิรมย์สักเท่าไหร่
เรื่องของเรื่องก็คือ เจอผู้โดยสารชาวไทยที่ค่อนข้าง Talkative มากเป็นพิเศษ (สมมติว่าชื่อ "เจ๊จ้อ" ก็แล้วกันนะครับ)
ไม่รู้ว่าผมจะมีอคติมากไปรึเปล่า...แต่รู้สึกเหมือนกับว่า เธออยากจะแสดงให้โลกรู้ว่า เธอ "พูดภาษาอังกฤษ" ได้
เธอก็เลยพูดด้วยเสียงดังขนาดที่ได้ยินไปทั่วทุกที่นั่งที่อยู่รายรอบ
...
มิใยที่ผู้โดยสารรอบๆ หลายๆ คนหันไปมองเธออยู่บ่อยๆ ก็แล้ว...แต่ยิ่งมองก็ดูเหมือนว่า เสียงเธอจะดังขึ้นเรื่อยๆ
สังเกตุจากสีหน้า...ราวกับว่าเธอภูมิใจมาก ที่ใครต่อใครต่างก็หันมามอง และเธอคงคิดว่าผู้คนต่างชื่นชม skill ในการพูดภาษาอังกฤษของเธอ
ถึงตรงนี้ ผมจึงเริ่มมั่นใจว่า ผมคงไม่ได้อคติกับเธอมากจนเกินไป ด้วยเพราะผู้โดยสารท่านอื่นๆ ก็เริ่มแสดงอาการรำคาญเธอ เหมือนที่ผมรู้สึก
...
ผมเชื่อว่า คนไทยหลายสิบล้านคนที่พูดภาษาอังกฤษได้ดี...แต่ไม่น่าจะมีมากคนที่ภูมิใจขนาดที่ต้องพูดด้วย decibel ที่ดังขนาดให้โลกรับรู้ ว่า "ข้าพูดภาษาอังกฤษได้ ข้าเจ๋ง" แบบนี้
จะว่าเจ๊จ้อหูตึงก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ เพราะคู่สนทนาของเธอก็พูดด้วยระดับเสียงที่ปกติ...มิได้แผดสุรสีหนาทแต่อย่างใด
โชคดีที่เป็น short-haul...ผมและผู้โดยสารท่านอื่น จึงไม่ต้องทนรำคาญกับเธอนานจนเกินไปนัก
...
เจตนาของผม ไม่ได้อยากจะนำเรื่องของเจ๊จ้อมานินทาหรอกนะครับ...ผมเพียงแต่อยากยกมาเป็นอุทาหรณ์ไว้เตือนตัวเองและคนอื่นๆ เท่านั้นเอง
ว่าการที่เราชื่นชมความเก่งของตัวเองจนเกินงาม หรือการที่เราภูมิใจกับการครอบครองอะไรบางอย่างแบบบ้าคลั่ง...มันก็ควรจะอยู่ในกรอบที่เหมาะที่สม
ไม่ใช่คิดอยากจะทำก็ทำ...แต่ควรคำนึงถึงผู้คนที่อยู่รายรอบด้วย
...
ตัวอย่างที่เราเห็นได้บ่อยๆ ก็เช่น...
พวกชอบเปิดเพลงในรถดังๆ แล้วเปิดหน้าต่างเผื่อแผ่ให้คนอื่นๆ...เป็นการอวดว่า เครื่องเสียงข้าเจ๋ง
พวกชอบแต่งท่อไอเสีย แล้วก็เร่งเครื่องให้คนมอง...เป็นการอวดว่า เครื่องยนตร์ข้าแรง
พวกเสียบหูฟังแล้วก็เร่งเสียงดังจนทะลุหูฟังออกมา...เป็นการอวดว่า หูฟังข้าเทพ
รวมไปถึง "เจ๊จ้อ" ที่พูดภาษาอังกฤษด้วยเสียงดังแบบไม่เกรงใจใคร และหัวเราะเสียงดังมากกับมุขตลกธรรมดา...เพียงเพื่อจะโชว์ว่า ข้ารู้ภาษาอังกฤษ
...
คงไม่มีใครว่า ถ้าจะชื่นชมข้าวของหรือภูมิใจในตัวเอง ในระดับที่ไม่รบกวนใครๆ...
แต่ถ้าใครเป็นดังตัวอย่างที่ยกมาข้างต้นแล้วล่ะก็...เห็นทีว่าคงจะต้องพิจารณาตัวเองเสียใหม่ ก่อนที่จะไม่มีใครอยากอยู่ใกล้ๆ
...ว่าแต่ เรามัวแต่จะไปว่า "เจ๊จ้อ" กับพวก ก็คงไม่เข้าที...เราคงต้องสำรวจตัวเองเช่นกันครับ ว่าที่ผ่านมา เราเผลอไร้สติโชว์พาวฯ เกินงาม จนเป็นที่รำคาญของผู้คนรอบข้างบ้างมั๊ยหนอ?...
#ทำไมต้องโชว์ว่าข้าเจ๋งแบบไร้สติ #มีคนชื่นชมถือเป็นเรื่องดี #แต่ชื่นชมตัวเองเกินงามเรียกว่าอะไรดี
คืนวานนี้ ระหว่างเดินทางกลับจากต่างประเทศ...ผมพบประสบการณ์ที่ไม่น่าอภิรมย์สักเท่าไหร่
เรื่องของเรื่องก็คือ เจอผู้โดยสารชาวไทยที่ค่อนข้าง Talkative มากเป็นพิเศษ (สมมติว่าชื่อ "เจ๊จ้อ" ก็แล้วกันนะครับ)
ไม่รู้ว่าผมจะมีอคติมากไปรึเปล่า...แต่รู้สึกเหมือนกับว่า เธออยากจะแสดงให้โลกรู้ว่า เธอ "พูดภาษาอังกฤษ" ได้
เธอก็เลยพูดด้วยเสียงดังขนาดที่ได้ยินไปทั่วทุกที่นั่งที่อยู่รายรอบ
...
มิใยที่ผู้โดยสารรอบๆ หลายๆ คนหันไปมองเธออยู่บ่อยๆ ก็แล้ว...แต่ยิ่งมองก็ดูเหมือนว่า เสียงเธอจะดังขึ้นเรื่อยๆ
สังเกตุจากสีหน้า...ราวกับว่าเธอภูมิใจมาก ที่ใครต่อใครต่างก็หันมามอง และเธอคงคิดว่าผู้คนต่างชื่นชม skill ในการพูดภาษาอังกฤษของเธอ
ถึงตรงนี้ ผมจึงเริ่มมั่นใจว่า ผมคงไม่ได้อคติกับเธอมากจนเกินไป ด้วยเพราะผู้โดยสารท่านอื่นๆ ก็เริ่มแสดงอาการรำคาญเธอ เหมือนที่ผมรู้สึก
...
ผมเชื่อว่า คนไทยหลายสิบล้านคนที่พูดภาษาอังกฤษได้ดี...แต่ไม่น่าจะมีมากคนที่ภูมิใจขนาดที่ต้องพูดด้วย decibel ที่ดังขนาดให้โลกรับรู้ ว่า "ข้าพูดภาษาอังกฤษได้ ข้าเจ๋ง" แบบนี้
จะว่าเจ๊จ้อหูตึงก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ เพราะคู่สนทนาของเธอก็พูดด้วยระดับเสียงที่ปกติ...มิได้แผดสุรสีหนาทแต่อย่างใด
โชคดีที่เป็น short-haul...ผมและผู้โดยสารท่านอื่น จึงไม่ต้องทนรำคาญกับเธอนานจนเกินไปนัก
...
เจตนาของผม ไม่ได้อยากจะนำเรื่องของเจ๊จ้อมานินทาหรอกนะครับ...ผมเพียงแต่อยากยกมาเป็นอุทาหรณ์ไว้เตือนตัวเองและคนอื่นๆ เท่านั้นเอง
ว่าการที่เราชื่นชมความเก่งของตัวเองจนเกินงาม หรือการที่เราภูมิใจกับการครอบครองอะไรบางอย่างแบบบ้าคลั่ง...มันก็ควรจะอยู่ในกรอบที่เหมาะที่สม
ไม่ใช่คิดอยากจะทำก็ทำ...แต่ควรคำนึงถึงผู้คนที่อยู่รายรอบด้วย
...
ตัวอย่างที่เราเห็นได้บ่อยๆ ก็เช่น...
พวกชอบเปิดเพลงในรถดังๆ แล้วเปิดหน้าต่างเผื่อแผ่ให้คนอื่นๆ...เป็นการอวดว่า เครื่องเสียงข้าเจ๋ง
พวกชอบแต่งท่อไอเสีย แล้วก็เร่งเครื่องให้คนมอง...เป็นการอวดว่า เครื่องยนตร์ข้าแรง
พวกเสียบหูฟังแล้วก็เร่งเสียงดังจนทะลุหูฟังออกมา...เป็นการอวดว่า หูฟังข้าเทพ
รวมไปถึง "เจ๊จ้อ" ที่พูดภาษาอังกฤษด้วยเสียงดังแบบไม่เกรงใจใคร และหัวเราะเสียงดังมากกับมุขตลกธรรมดา...เพียงเพื่อจะโชว์ว่า ข้ารู้ภาษาอังกฤษ
...
คงไม่มีใครว่า ถ้าจะชื่นชมข้าวของหรือภูมิใจในตัวเอง ในระดับที่ไม่รบกวนใครๆ...
แต่ถ้าใครเป็นดังตัวอย่างที่ยกมาข้างต้นแล้วล่ะก็...เห็นทีว่าคงจะต้องพิจารณาตัวเองเสียใหม่ ก่อนที่จะไม่มีใครอยากอยู่ใกล้ๆ
...ว่าแต่ เรามัวแต่จะไปว่า "เจ๊จ้อ" กับพวก ก็คงไม่เข้าที...เราคงต้องสำรวจตัวเองเช่นกันครับ ว่าที่ผ่านมา เราเผลอไร้สติโชว์พาวฯ เกินงาม จนเป็นที่รำคาญของผู้คนรอบข้างบ้างมั๊ยหนอ?...
#ทำไมต้องโชว์ว่าข้าเจ๋งแบบไร้สติ #มีคนชื่นชมถือเป็นเรื่องดี #แต่ชื่นชมตัวเองเกินงามเรียกว่าอะไรดี
Comments
Post a Comment