Post#4-123:
ระหว่างเดินช้อบปิ้งอยู่กับลูกสาว...จู่ๆ เธอก็ถามผมว่า "Daddy, what do you think I can be when I grow up?" (พ่อคะ, พ่อคิดว่าโตขึ้นหนูจะเป็นอะไร?")
ผมยิ้มแล้วแกล้งทำหน้างง...พร้อมกับถามเธอกลับว่า ก็แล้วเธออยากจะเป็นอะไรล่ะ?
หลายๆ คนที่มีลูกเล็กๆ ก็คงเคยถามลูกว่า โตขึ้นอยากจะเป็นอะไร? หรืออาจจะโดนลูกถามเหมือนผมเช่นกัน
...
พ่อแม่หลายๆ คนก็คงเลือกตอบเหมือนผม...ก็คือไม่ว่าลูกอยากจะเป็นอะไร เราก็พร้อมจะสนับสนุนให้เค้าได้เป็นอย่างที่ฝัน
และเราต่างก็รู้ว่า วันนี้พวกเค้าอาจจะอยากเป็นนั่น แต่ไม่ช้าไม่นานก็อาจจะอยากเป็นนี่...ยังคงไม่มีอะไรแน่นอนเลย สำหรับเด็กน้อยที่ไร้เดียงสา
แต่ก็มีพ่อแม่อีกหลายคนเหลือเกิน...ที่พยายามยัดเยียดความฝันที่ตัวเองทำไม่สำเร็จ...ให้กับลูก
โดยไม่เคยถามลูกเลยว่า อยากจะเป็นหรืออยากจะทำ อย่างที่พ่อหรือแม่อยากให้พวกเค้าเป็นหรือทำรึเปล่า?
...
ส่วนตัวผมเองนั้น มีความเชื่อว่า ความฝันของใครก็ของคนนั้น...เราฝันแทนกันไม่ได้ ฉันใด เราก็ไม่น่าจะบังคับให้ใครมาชื่นชอบความฝันของเราได้ ฉันนั้น
หน้าที่ของพ่อและแม่ จึงมิใช่การส่งมอบความฝันของตัวเองให้กับลูก...หากแต่เป็นการเฝ้ามอง, ให้กำลังใจ และประคับประคองให้ลูกได้ทำตามฝันของพวกเค้า
เราไม่อาจรู้ได้ ว่าปลายทางของความฝันของพวกเค้าจะสวยงามอย่างที่พวกเค้าคาดหวังหรือไม่...เพราะบางทีเราอาจอยู่ไม่ถึงวันนั้น
...หากแต่ระหว่างทางที่พวกเค้าเดินตามฝันนั้น พวกเค้าก็คงจะไม่เดียวดายและมั่นใจขึ้นอีกอักโข หากว่าเหลียวหลังมาครั้งใด ก็เห็นเราเดินตามอยู่ห่างๆ อยู่เสมอ...
#คนละคนก็คนละฝัน #เรายิ้มขณะที่ลูกร้องไห้รึเปล่า #ความฝันของพ่อแม่คือเห็นลูกฝันเป็นจริง #ฝันยากแค่ไหนก็เริ่มด้วยก้าวแรก #ระหว่างทางก็อาจสวยงามไม่แพ้เส้นชัย
ระหว่างเดินช้อบปิ้งอยู่กับลูกสาว...จู่ๆ เธอก็ถามผมว่า "Daddy, what do you think I can be when I grow up?" (พ่อคะ, พ่อคิดว่าโตขึ้นหนูจะเป็นอะไร?")
ผมยิ้มแล้วแกล้งทำหน้างง...พร้อมกับถามเธอกลับว่า ก็แล้วเธออยากจะเป็นอะไรล่ะ?
หลายๆ คนที่มีลูกเล็กๆ ก็คงเคยถามลูกว่า โตขึ้นอยากจะเป็นอะไร? หรืออาจจะโดนลูกถามเหมือนผมเช่นกัน
...
พ่อแม่หลายๆ คนก็คงเลือกตอบเหมือนผม...ก็คือไม่ว่าลูกอยากจะเป็นอะไร เราก็พร้อมจะสนับสนุนให้เค้าได้เป็นอย่างที่ฝัน
และเราต่างก็รู้ว่า วันนี้พวกเค้าอาจจะอยากเป็นนั่น แต่ไม่ช้าไม่นานก็อาจจะอยากเป็นนี่...ยังคงไม่มีอะไรแน่นอนเลย สำหรับเด็กน้อยที่ไร้เดียงสา
แต่ก็มีพ่อแม่อีกหลายคนเหลือเกิน...ที่พยายามยัดเยียดความฝันที่ตัวเองทำไม่สำเร็จ...ให้กับลูก
โดยไม่เคยถามลูกเลยว่า อยากจะเป็นหรืออยากจะทำ อย่างที่พ่อหรือแม่อยากให้พวกเค้าเป็นหรือทำรึเปล่า?
...
ส่วนตัวผมเองนั้น มีความเชื่อว่า ความฝันของใครก็ของคนนั้น...เราฝันแทนกันไม่ได้ ฉันใด เราก็ไม่น่าจะบังคับให้ใครมาชื่นชอบความฝันของเราได้ ฉันนั้น
หน้าที่ของพ่อและแม่ จึงมิใช่การส่งมอบความฝันของตัวเองให้กับลูก...หากแต่เป็นการเฝ้ามอง, ให้กำลังใจ และประคับประคองให้ลูกได้ทำตามฝันของพวกเค้า
เราไม่อาจรู้ได้ ว่าปลายทางของความฝันของพวกเค้าจะสวยงามอย่างที่พวกเค้าคาดหวังหรือไม่...เพราะบางทีเราอาจอยู่ไม่ถึงวันนั้น
...หากแต่ระหว่างทางที่พวกเค้าเดินตามฝันนั้น พวกเค้าก็คงจะไม่เดียวดายและมั่นใจขึ้นอีกอักโข หากว่าเหลียวหลังมาครั้งใด ก็เห็นเราเดินตามอยู่ห่างๆ อยู่เสมอ...
#คนละคนก็คนละฝัน #เรายิ้มขณะที่ลูกร้องไห้รึเปล่า #ความฝันของพ่อแม่คือเห็นลูกฝันเป็นจริง #ฝันยากแค่ไหนก็เริ่มด้วยก้าวแรก #ระหว่างทางก็อาจสวยงามไม่แพ้เส้นชัย
Comments
Post a Comment