Post#5-033: กลัวลูกน้องเก่งเกินหน้า

Post#5-033:

ช่วงเช้าที่ผ่านมา ผมมีโอกาสได้คุยสัพเพเหระทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวกับลูกน้องคนสนิทคนหนึ่ง

เอาจริงๆ ผมชอบฟังเวลาที่น้องๆ เล่าเรื่องนั่น นู่น นี่ ให้ฟังอยู่ไม่น้อย...เพราะเรื่องบางเรื่องก็เป็นเรื่องใหม่ที่ผมไม่เคยรู้มาก่อน

ที่สำคัญ...วิธีคิดและวิสัยทัศน์ของน้องๆ ก็มักจะแว่บออกมาให้เห็นในระหว่างคุยกันอยู่บ่อยๆ

...

ผมเชื่อว่า “เจ้านาย” ส่วนใหญ่ มักจะต้องการเห็นลูกน้องเติบโตขึ้น เป็นหนึ่งในเป้าหมายของการทำงาน

ไม่ว่าจะเป็นทำงานเก่งขึ้น (Competency), ฉลาดคิดมากขึ้น (IQ) และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เติบโตขึ้นในด้าน EQ...หรือที่ผมชอบแปลมันว่า วุฒิภาวะทางอารมณ์

คนเป็นพ่อแม่ ภาคภูมิใจที่ลูกเติบโตขึ้นเป็น “คนรู้คิด” ฉันใด...คนเป็นเจ้านายก็ภาคภูมิใจ ที่ได้เห็นลูกน้องเติบโตขึ้นเป็น “คนคิดเป็น” ฉันนั้น

...

นอกจากเจ้านายที่มีมุทิตาจิตกับลูกน้องแล้ว...ความจริง เราก็พบเห็น “หัวหน้า” ที่กลัวว่า “ลูกน้อง” จะเก่งแซงหน้า ด้วยเช่นกัน

หัวหน้าประเภทนี้ ช่างน่าสมเพชเอามากๆ...เพราะมัวแต่กลัวลูกน้องจะแซงหน้า แทนที่จะเอาเวลาไปพัฒนาตัวเองให้เก่งขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อเรามัวแต่ระแวงคนอื่นๆ มันจึงเป็นการทำให้เราละเลยตัวเอง...สุดท้ายแล้ว ถ้าลูกน้องเราเก่งจริงๆ เราก็ไม่มีวันที่จะขัดขวางความก้าวหน้าของเค้าได้ 

และเมื่อวันที่เค้าเก่งเกินหน้าเรามาถึง...คนที่น่าสมเพชที่สุด ก็คือตัวเราเอง

ถึงวันนั้น เราก็คงจะตีอกชกหัวตัวเอง ว่ารู้งี้เอาเวลาไปพัฒนาตัวเอง ดีกว่าไปมัวระแวงหรือขัดขาคนอื่น

...

ผมจงใจใช้คำว่า “หัวหน้า” ไม่ใช่ “เจ้านาย”...ก็เพราะ “หัวหน้า” นั้น เป็นเพียงผู้นำโดยตำแหน่ง

ต่างจาก “เจ้านาย” ที่เป็นผู้นำโดยคุณลักษณะส่วนตัว...คือเป็นผู้ที่น้องๆ ให้ทั้งความเคารพและยำเกรง

แม้ว่าวันหนึ่ง คลื่นลูกหลังอาจจะแซงคลื่นลูกหน้าไปได้...แต่คลื่นลูกหลังนั้น จะซัดผ่านเราไปด้วยความอ่อนน้อม

...

น่ายินดีที่ “คุณลักษณะแห่งเจ้านาย” นั้น เป็นเรื่องที่ฝึกกันได้

แต่ทั้งนี้ เราต้องฝึกตั้งแต่วิธีคิดและเชื่อ...ไม่ใช่ข้ามไปที่การจำจาก Idol ทั้งหลายมาทำ

จำไว้ว่า แกะที่ห่มหนังเสือ...ยังไงก็คือแกะนั่นแหละ

เพราะถ้าเรายังไม่เป็นเจ้านายตั้งแต่วิธีคิด...สิ่งที่เราพูดและทำ ก็ย่อมจะไม่ทำให้เราก้าวข้ามวิถีเดิมๆ ไปได้

...มาพัฒนาตัวเราให้ลูกน้อง “เคารพในความดี” และ “ยำเกรงในความเก่ง”...ไปด้วยกันนะครับ...

#NoteToSelf: 

• จะเป็นเจ้านายที่ดีได้...ต้องเริ่มจากเป็นหัวหน้าที่ดีให้ได้ก่อน
• มันไม่ยากที่จะทำให้ลูกน้องรักด้วยวิธีพิเศษต่างๆ...แต่มันยากที่จะทำให้ลูกน้องทั้งรักและยอมรับเราในหนทางที่ถูกและควร
• จำไว้เตือนตนว่า Leadership is by action, not position!