Skip to main content

Post#5-046: The Dr.Oz Thailand by Siriraj

Post#5-046:
ปกติรายการที่เกี่ยวกับสุขภาพนั้น มักจะเป็นเรื่องน่าเบื่อ เต็มไปด้วยคำศัพท์เชิงวิชาการที่ยากต่อการเข้าใจ

เมื่อมันค่อนข้างน่าเบื่อ มันก็ทำให้คนทั่วไปไม่ค่อยอยากจะดูรายการประเภทนี้สักเท่าไหร่นัก

ผมเองก็เป็น...จนกระทั่งได้มาดูรายการ The Dr.Oz Thailand by Siriraj ซึ่งเป็น Franchise มาจากเมืองนอก ที่ฉายในทุกทวีปของโลก

...

รายการหยิบเอาความรู้เดี่ยวกับสุขภาพมาพูดคุยผ่าน Dr.Oz คนแรกของประเทศไทย ก็คือ หมอกริช (อ.นพ.สกิทา ม่วงไหมทอง) โดยมีคุณเชียร์ ทิฆัมพร มาช่วยสร้างสีสัน พร้อมกับมีแขกรับเชิญในเกือบทุกช่วงรายการ

เท่าที่เช็คผังรายการดู...The Dr.Oz จะออกอากาศทุกวันอาทิตย์ 11 โมง ไปจนถึงเที่ยง ที่ช่อง X-Zyte ของ True Visions

เอาจริงๆ ผมว่านี่เป็นรายการสุขภาพที่ดีมาก เพราะได้ทั้งความรู้และความสนุก...แม้ว่าอาจจะต้องให้เวลาคุณหมอกริชให้คุ้นเคยกับการออก TV อีกสักหน่อย

...

จุดที่ผมชอบมากที่สุดของรายการนี้ ก็คือรูปแบบการนำเสนอเนื้อหา ที่มีความเหมาะสมกับยุคสมัย

อย่างที่บอกครับ ความรู้หรือเนื้อหาดีๆ ที่เกี่ยวกับสุขภาพ อาจเข้าไม่ถึงผู้ฟังได้มากนัก เพราะรูปแบบการนำเสนอโดยส่วนใหญ่ มันทำให้ผู้คนค่อนข้างเข้าถึงยาก

ดังนั้น การปรับรูปแบบและวิธีการนำเสนอให้เข้าถึงผู้คนได้ง่าย ของ The Dr.Oz จึงเป็นหนทางที่น่าชื่นชมและตอบสนอง “จริต” ของผู้ชมได้ดี

...

ถ้าพอจะจำกันได้...ผมเคยชวนคุยเรื่องของการสื่อสารไว้หลายครั้งหลายหน

ไม่ว่าเราจะ “เก่งขั้นเทพ” ขนาดไหน...ถ้าสื่อสารไปไม่ถึงผู้รับสาร มันก็ไร้ค่า

เปรียบเสมือนเราเก่งทำอาหาร...ไม่ใช่ว่าเราปรุงอาหารตรงตามตำรับเทวดา แล้วจะถูกใจคนทานไปทุกครั้ง

ถ้าเราเป็น “สุดยอดเชฟ” ที่แท้จริง...เราก็ต้องสามารถดัดแปลงและพลิกแพลงอาหารของเราให้ถูกใจความต้องการที่หลากหลายแะผันแปรของคนทานให้ได้

ฉันใดก็ฉันนั้นครับ...

...ดังนั้น การสื่อสารที่ดี คือการสื่อสารที่ทำให้ผู้รับสารเข้าใจเนื้อหาได้ถูกต้อง ครบถ้วน และถ้ามีความบันเทิงปนอยู่ด้วย ก็ Perfect!...

#NoteToSelf: 

  • มีรายการดีๆ ก็ควรบอกต่อ...เมื่อมีคนติดตามมากๆ รายการก็จะอยู่ได้นานๆและเราก็จะได้มีแหล่งความรู้ที่ดูสนุก ไปอีกนานๆ
  • การสื่อสารที่ยอดเยี่ยมที่สุด...คือการสื่อเข้าไปถึงหัวใจของผู้รับสาร ซึ่งมันจะเกิดขึ้นได้ ก็ต่อเมื่อผู้รับสารยินยอมเปิดใจรับฟัง ไม่ใช่เกิดจากการยัดเยียด
  • ผู้หยั่งรู้ถึงวิถีแห่งการสื่อสารที่เหมาะกับผู้รับสารได้...จึงอาจได้เป็นผู้เข้าถึงหัวใจของผู้คน

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...
Post a Comment
Read more

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...
Post a Comment
Read more

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...
Post a Comment
Read more