Post#5-048:
เวลาเราได้ยินว่า มีใครคนใดคนหนึ่งทำอาชีพใดๆ มาเป็นสิบๆ ปี...เราคาดหวังอะไรในตัวคนๆ นั้นครับ?
คาดว่า คนส่วนใหญ่ คงจะมองว่า ใครคนที่ว่า ก็น่าจะเป็น Expert (หรือที่ภาษาไทยเรียกว่า “ผู้ชำนาญการ”) กระมังครับ?
แต่จริงๆ แล้ว...การสรุปแบบนี้ มันใช่หรือเปล่าหนอ?
...
ว่ากันตามทฤษฎีแล้ว...คนที่ทำอาชีพเดิม ติดต่อกันมาเป็นระยะเวลาอันยาวนาน ก็น่าจะมีความรู้ความชำนาญในงานมากขึ้นเรื่อยๆ
แต่ก็มีผู้คนไม่น้อย ที่ค่อนข้างทำตัวได้น่าผิดหวัง...เพราะไม่ได้เก่งขึ้นตามระยะเวลาที่ทำอาชีพนั้นๆ
ถึงตรงนี้ ผมอยากชวนให้เราตั้งข้อสังเกตกันสักหน่อยครับ
คำว่า “ชำนาญการ” กับ “จำเจการ” นั้น มีความเหมือนกันอยู่บ้าง ตรงที่เป็นการทำงานประเภทเดิมซ้ำๆ
แต่มันต่างกันอย่างมหาศาล ตรงที่ “ผู้ชำนาญการ” จะหาวิธีทำงานประเภทเดิมให้ดีขึ้นและเร็วขึ้น...จนกลายเป็น “กระบี่มือหนึ่ง” ที่ยากจะหาคู่ต่อกร
ในขณะที่ “ผู้จำเจการ” จะทำงานประเภทเดิม ด้วยวิธีเดิมๆ โดยไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลงใดๆ...ซึ่งงานอาจจะเร็วขึ้น เพราะเคยชิน แต่อย่าได้คาดหวังว่างานจะดีขึ้นกว่าเดิม
...
สรุปง่ายๆ ก็คือ ถ้าเราเป็น “ผู้ชำนาญการ” เราจะทำงานแบบเดิมให้ดีขึ้นทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ
แต่ถ้าตลอดระยะเวลาสิบกว่าปีที่ผ่านมา...เราดีขึ้นแค่เชิงปริมาณ ก็ชัดเจนว่า เราก็เป็นเพียงแค่ “ผู้จำเจการ”
ดังนั้น การทำอาชีพเดิมๆ จึงไม่ใช่เรื่องผิด...หากว่าผ่านมาสิบปี เราได้เติบโตขึ้น จนเป็น “กระบี่มือหนึ่ง”
แต่ถ้าผ่านมาสิบปี เรายังทำอาชีพเดิม โดยมีฝีมือที่ไม่ก้าวหน้าไปไหน หรือรับตำแหน่งเดิมโดยไม่เคยเลื่อนขั้นเลย...
...แบบนี้ ก็เปรียบเราเป็นอะไรไปเสียมิได้...นอกจากจะเป็นได้แค่ “ดาบผ่าฟืน”...
#NoteToSelf:
- ทำซ้ำๆ โดยไม่เคยพัฒนา...ก็คือหายนะของความก้าวหน้าในชีวิต
- “ทำอาชีพเดิมมานาน” ไม่ใช่เรื่องผิด...หากแต่ “ทำแบบเดิมมานาน” ไม่ใช่เรื่องถูก
- “ชำนาญ” ยิ่งทำยิ่งเก่ง...แต่ “จำเจ” ยิ่งทำยิ่งแย่ (ทั้งคุณภาพงานและคุณภาพใจ)
Comments
Post a Comment