Post#5-034: หลุมพรางทางการตลาด

Post#5-034:

มีใครได้ใช้ Cellular Phone ของตัวเอง ได้ครบถ้วนทุก function บ้างมั๊ยครับ?

ผมเดาเอาว่า คงมีน้อยคนเต็มทีที่ใช้งาน Cellular Phone ได้คุ้มค่ากับเงินที่จ่ายไป...แต่ไม่รู้ทำไม เวลามีรุ่นใหม่ๆ ออกมา เราก็มักจะเลือกรุ่น Top สุดไปเสียทุกที

เคยซื้อนมกล่องใหญ่แทนที่จะเป็นขนาดที่พอดีอิ่ม เพียงเพราะเทียบแล้วราคาต่อ ml ถูกกว่าบ้างมั๊ยครับ?

แล้วเคยซื้อเครื่องสำอางทีเดียวยกโหล เพราะได้ราคาต่อชิ้นถูกกว่า...แต่ใช้ไม่เคยทันหมดอายุบ้างรึเปล่า?

พฤติกรรมที่เราเคยชินแบบนี้นี่เอง...ที่อาจจะเป็นตัวบ่งชี้ว่า เรายังใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล

...

เอาจริงๆ นักการตลาดและนักขาย ต่างก็รู้จุดอ่อนข้อนี้ของคนเราเป็นอย่างดี...จึงมักสร้าง Marketing Campaign ที่ทำให้ผู้คนส่วนใหญ่ “ตกหลุมพราง” ได้บ่อยๆ

เราจึงมักซื้ออะไรเกินความจำเป็น...โดยบางทีก็รู้ตัว แต่ก็ห้ามตัวเองไม่ค่อยได้

การสร้าง demand แบบนี้ล่ะครับ...ที่สอนกันใน class ของ Marketing สมัยที่เรียนปริญญาตรีกัน ในชื่อวิชา Consumer Behavior

...

ดังนั้น เราจึงต้องรู้ให้เท่าทัน เวลาเจอข้อเสนอที่ทำให้เรารู้สึกว่า “มันคุ้มค่า” ซึ่งจริงๆ แล้ว มันอาจไม่ได้คุ้มค่าอย่างที่เราคิด

ซื้อ Cellular Phone รุ่น Top มา...สรุปว่า เราใช้คุ้มมั๊ย? เราซื้อมาใช้ หรือซื้อมาโชว์?

ซื้อนมกล่องใหญ่...ดื่มจนท้องอืดก็ยังไม่หมด ถามว่า เราดื่มนมเพื่อสุขภาพ หรือดื่มเพื่อทรมานตัวเอง?

ซื้อเครื่องสำอางมาเป็นโหล...สุดท้ายหมดอายุไปกว่าครึ่ง ถามว่า เราใช้เงินคุ้มมั๊ย?

...

เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว...เราก็อาจใช้เรื่อง Consumer Behavior นี้ มาประยุกต์ใช้กับเรื่องอื่นๆ ได้

เช่น ก่อนคิดจะเปลี่ยนงานใหม่ ก็จงคิดให้รอบคอบ และพิจารณาหลายๆ มุม...ไม่ใช่เพียงเพราะได้เงินเดือนมากขึ้น ก็ตัดสินใจโดยทันที

เอาให้แน่...ให้เรารับผิดชอบงานระดับไหน, ค่าเดินทางและค่าครองชีพอื่นๆ เพิ่มขึ้น รึเปล่า, สภาพแวดล้อมอื่นๆ และ ฯลฯ

เมื่อเห็น “สตางค์” อยู่ตรงหน้า...มนุษย์จึงมักขาด “สติ”

...ก็เพราะ “โลภมาก” หรือ “ใจเร็วด่วนได้”...จึงมักตกหลุมพราง และกว่าจะรู้สึกตัว ก็ขึ้นจากหลุมไม่ได้เสียแล้ว...

#NoteToSelf: 

• อย่าเห็นแก่ผลประโยชน์ตรงหน้า จนลืมมองให้ไกลและกว้างเพียงพอ
• อะไรที่เราคิดว่า “คุ้มค่า”, แน่ใจแล้วใช่มั๊ย ว่ามัน “คุ้ม” จริงๆ...ไม่ใช่แค่คุ้มค่า แค่ในความรู้สึก
• ตกหลุมพรางครั้งแรก เราก็น่าจะยังพอให้อภัยตัวเองได้...แต่ถ้าตกหลุมพรางครั้งแล้วครั้งเล่า เราจะนิยามตัวเองว่าอะไรดีหนอ?