Post#5-043:
ค่ำนี้ ผมมีนัดเลี้ยงข้าวมื้อใหญ่ให้กับ Partner ต่างชาติ...ที่เดินทางมาดูตลาดเมืองไทย
ถือเป็นการ “ล้างแค้น”...เพราะทุกครั้งที่ผมเดินทางไปเยือน เป็นต้องโดน Partner ของผม “จัดหนัก” ให้ทุกที ^^
เป็นการแข่งกันว่า ฝ่ายไหนจะสรรหา “มื้ออาหาร” ที่ทำให้อีกฝ่าย “อิ่มเอม” ได้มากกว่ากัน
...
ผมว่า “แข่ง” แบบนี้ เป็นการแข่งแบบสร้างสรรค์ เพราะมันทำให้ต่างฝ่ายต่างได้ลิ้มรสอาหารแปลกๆ ใหม่ๆ และไม่จำเจดี
เอาจริงๆ ผมก็ทำแบบนี้กับ Partner ของผมในทุกประเทศ...ถือเป็นเรื่องสนุกและครื้นเครงในหมู่คณะอีกแบบหนึ่ง
ดูว่าใครจะ “หมดมุข” ก่อนกัน
...
การกำหนดให้มีการ “แข่งขัน” แบบนี้...จริงๆ ก็ไม่ต่างจากการกำหนดเป้าหมายในการทำงานเลยครับ
พอมีเป้าหมายที่ท้าทาย...จากที่ไม่ค่อยพยายามจะคิด ว่าจะทานอะไรกันดี ก็กลายเป็นการคิดอย่างถ้วนถี่ ว่าต้องสรรหาที่ทานข้าวที่ “เลิศ” มา “ล้างแค้น” กัน
...ถือเป็นการ “ล้างแค้น” ที่สนุกและท้าทายที่สุดในโลกเลยครับ...
#NoteToSelf:
- แม้จะเป็นเรื่องสนุก...เราก็กำหนดเป้าหมายให้ “ท้าทาย” ได้ไม่ยาก
- การแข่งกัน “สร้างสรรค์” ถือเป็นการแข่งที่ต่างฝ่ายต่างเพิ่มศักยภาพให้อีกฝ่าย
- ใครลองแข่งแบบนี้ จะเข้าใจได้เลย ว่า “เสียเงินไม่ว่า...เสียหน้าไม่ได้” เป็นยังไง ^^
Comments
Post a Comment