Post#2-300:
ผ่านชีวิตมาจนวันนี้ ผมผ่านพบผู้คนมากหน้าหลายตา ต่างเชื้อชาติ ต่างภาษา ต่างความคิด พบเจอมามากมายจนนับจำนวนไม่ถ้วน
หนึ่งในประเด็นที่ผมมักจะพบในตัวของหลายๆ ท่านที่ผมพานพบ คือผมรู้สึกว่า เค้าไม่ค่อยรู้คุณค่าในตัวเอง...
หลายๆ คนไม่รู้ว่าเค้ามีศักยภาพอะไรในตัวบ้าง, หลายๆ คนไม่เคยคิดว่าตัวเองทำอะไรได้มากกว่าที่เป็นอยู่, หลายๆ คนไม่เคยรู้ข้อดีของตัวเอง, หลายๆ คนโดนเหยียบย่ำและตอกย้ำว่าเค้าไร้ความสามารถ และอีกหลายๆ คน กลัวเหลือเกินกับการออกจากพื้นที่คุ้นชิน
...
การออกจากกรอบความคิดเดิมๆ ถือเป็นเรื่องที่ยากมากเรื่องหนึ่งในชีวิต ทำให้ตลอดชีวิตของใครหลายๆ คนไม่เคยเปลี่ยนวิธีคิดและมุมมองที่ตัวเองมีต่อเรื่องต่างๆ เลย...ซึ่งแน่นอนว่า ตราบเท่าที่ไม่เปลี่ยนวิธีคิด ชีวิตย่อมไม่เปลี่ยน
ผมเองก็ไม่ใช่ Guru ทางความคิด จึงมิอาจเที่ยวสั่งสอนใครๆ ได้ ว่าจะเปลี่ยนวิธีคิดได้ยังไงบ้าง...ได้แต่นำเสนอแนวคิดให้ท่านผู้มีปัญญาได้คิดและวิเคราะห์ตามเท่านั้น
สุดท้ายจึงได้แต่หวังว่า คนที่สามารถออกจากกรอบความคิดเดิมที่เคยเป็น จะเป็นผู้ที่มีตรรกะที่แข็งแรงเพียงพอ มีวิจารณญาณที่ถึงพร้อม มีใจที่เปิดกว้างพอจะปรับเปลี่ยน และเมื่อมีทุกอย่างพร้อม ประตูสำหรับความเปลี่ยนแปลงจึงจะเปิดขึ้น
แม้ประตูจะเปิดขึ้น ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องเปลี่ยนแปลงเสมอไปนะครับ เราเพียงแต่เปิดทางเลือกใหม่ๆ ให้ตัวเองเท่านั้นเอง
...
การที่เรายอมเปิดสมองและเปิดใจที่จะพิจารณาถึงความเปลี่ยนแปลงที่อาจจะมีขึ้น จึงทำให้เรามีทางเลือก ซึ่งเราสามารถเลือกได้ว่า เราพร้อมจะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยนกันแน่?
แต่หากเราไม่เปิดสมองและเปิดใจ ก็แปลว่า คำตอบของเรามีเพียงหนึ่ง ก็คือ "ไม่เปลี่ยน" นั่นเอง
ดังนั้น หากต้องการออกจากกรอบเดิมๆ จริงๆ เราจึงจำเป็นต้องเริ่มคิดในมุมที่ต่างจากเดิมให้ได้ก่อน...เพราะถ้าไม่เปลี่ยนมุมคิด ก็แปลว่าประตูไปสู่ความเปลี่ยนแปลงนั้นก็ยังไม่ได้เปิดขึ้น
เปรียบง่ายๆ ก็คือ ถ้าเราไม่เปิดประตูก่อน แล้วเราจะเดินออกจากห้องเดิมได้ยังไง?
เมื่อเปิดประตูได้แล้ว ก่อนเดินออกจากห้อง ก็มองซ้ายมองขวาให้ดีก่อน ถ้าเห็นว่ายังไม่ปลอดภัย ก็แค่ปิดประตูแล้วอยู่ในห้องเดิมต่อไป ถ้าเห็นว่าคุ้มค่าน่าลอง ก็เดินเข้าไปห้องใหม่
แล้วถ้าอยู่ๆ ไป แล้วห้องใหม่อยู่ไม่สบายล่ะ?
ก็ถ้าเราพยายามแล้ว ยังปรับตัวให้ชอบห้องใหม่ไม่ได้ ก็หาประตูบานใหม่เปิดสิครับ ไม่ก็เปิดประตูบานเดิมที่เคยเข้ามา
วิธีคิดเป็นของเรา การตัดสินใจเป็นของเรา...เราฟังความเห็นของคนอื่นได้ แต่เราให้คนอื่นตัดสินใจแทนเราไม่ได้นะครับ
เหตุผลก็ง่ายๆ...เพราะชีวิตเป็นของเราครับ
Comments
Post a Comment