Post#2-320:
คุณแม่ผมอายุเลยแซยิดไปมากแล้ว แต่เพิ่งจะเริ่มทำกิจกรรมใหม่ๆ บางอย่างสำหรับตัวเอง
ก่อนหน้านี้ ก็ไม่เคยปรากฏว่า แม่จะอยากทำ หรือสำหรับผมแล้ว เป็นเรื่องเกินเชื่ออย่างมากว่าแม่จะทำได้
กิจกรรมที่ว่า เป็นกิจกรรมสามัญธรรมดาเหลือเกินสำหรับคนทั่วๆ ไป ซึ่งก็คือ "การร้องเพลง"
...
อะไรก็ตามที่เราไม่เคยทำมาก่อน เราอาจจะนึกว่ามันยากเหลือเกิน เราทำไม่ได้แน่ๆ แล้วเราก็ไม่เคยคิดที่จะกล้าทำ
ต่อเมื่อลงมือทำจริงๆ อะไรที่เคยคิดว่าทำไม่ได้ เรากลับทำได้ และบ่อยครั้งกลายเป็นทำได้ดีกว่าคนที่ทำมานานแล้วด้วยซ้ำก็มี
"ไม่เคยทำ" ไม่ได้แปลว่า "ทำไม่ได้" นี่ครับ
...
ย้อนกลับไปที่เรื่องร้องเพลงของคุณแม่ผมบ้าง...ถามว่าท่านร้องเพราะมั๊ย ก็ต้องตอบว่า ยังไม่เพราะ ยังร้องคล่อมจังหวะ สรุปว่ายังห่างไกลจากคำว่า "ไพเราะ" ก็แล้วกัน
แล้วยังไงครับ?
ก็ความสำเร็จของกิจกรรมใหม่ของคุณแม่ผมนั้น มันสำเร็จตั้งแต่ท่านกล้าจับไมค์และเดินขึ้นเวทีไปร้องเพลงแล้ว
วันนี้ยังร้องไม่เพราะ แต่วันหน้าอาจจะเพราะ เพราะของแบบนี้ฝึกกันได้ แต่ถ้าวันนี้ยังไม่กล้าจับไมค์ร้องเพลง อนาคตที่จะร้องเพลงเพราะหรือไม่คงไม่มี
...
วันนี้เรายังมีเรื่องอะไรที่ยังรีๆ รอๆ จดๆ จ้องๆ อยู่รึเปล่าครับ?
หากมี ก็คิดให้รอบคอบ แล้วก็ลงมือทำซะทีครับ มันจะสำเร็จตามฝันหรือไม่เป็นเรื่องของอนาคต แน่การลงมือทำเป็นเรื่องของวันนี้
ถ้าลองแล้วล้มเหลว ก็แล้วไงล่ะ ก็เรียนรู้และเริ่มใหม่ได้นี่ครับ...แต่ถ้าไม่เริ่มลงมือ จะรู้ได้ไงว่าจะสำเร็จหรือจะล้มเหลว?
ถ้าวันนี้ไม่กล้า วันหน้าอาจต้องมานั่งเสียดาย...ถ้า 40 ปีก่อน คุณแม่ผมเริ่มร้องเพลง ป่านนี้เข้าวงการไปแล้ว ใครจะรู้ครับ อิอิ
Comments
Post a Comment