Skip to main content

Post#2-321: ยึดติดแบบไม่ลืมหูลืมตา

Post#2-321:
ผมเพิ่งตัดสินใจเปลี่ยน Brand ของ TV ใหม่ หลังจากใช้ Brand เดิมมากว่า 20 ปี

หลังจากเปลี่ยนได้เพียงวันเดียว ผมกลับมีความรู้สึกเสียดายเป็นอย่างมาก...เสียดายที่ยึดติดกับ Brand เดิมๆ โดยไม่ได้หันไปมอง Brand อื่นๆ เลย ตลอดกว่า 20 ปีที่ผ่านมา

บางครั้งการยึดติดกับ Brand มากเกินไป ก็อาจทำให้เราสูญเสียโอกาสดีๆ ไปอย่างที่ผมเล่าให้ฟัง

...

ถามว่าผิดมั๊ย ที่เราจะจงรักภักดีต่อ Brand สินค้าใดสินค้าหนึ่ง?

ผมตอบได้ดังๆ เลยครับ ว่าไม่ผิด...แต่...

แต่อะไร?

แต่ก็ต้องเปิดโอกาสให้ตัวเราเองได้ทดลอง Brand อื่นๆ บ้าง ถ้าลองแล้วไม่ชอบใจ เราก็ยังกลับมาใช้ Brand เดิมได้ ไม่ใช่ยึดติดกับชื่อเสียงที่ Brand เดิมๆ มี จนไม่เผื่อใจให้ Brand อื่นเลย

แม้ผมจะเป็นพวก Innovator ที่ชอบทดลอง Gadget ใหม่ๆ แต่แปลกที่ไม่เคยชายตามอง Brand TV อื่นๆ เลย อย่างที่ว่า

ถ้ารู้สึกตัวเร็วกว่านี้ คงมีความสุขกับการดู TV ที่ดีกว่าที่เคยมีตั้งแต่นานนมมาแล้ว...เรียกว่าจ่ายเงินให้กับความยึดติดใน Brand โดยใช่ที่ไปซะตั้งนาน

...

หันกลับมามองชีวิตดูบ้างครับ...มีเรื่องไหนบ้างที่เราหลงทางคิดไปเองว่า ทุกอย่างดีอยู่แล้ว ของเดิมดีอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยน

ผมไม่ได้จะบอกว่า เราจะต้องเปลี่ยนทุกอย่างที่มีนะครับ แต่อาจต้องหัดมองทุกอย่างในมุมที่กว้างขึ้น มองต่างมุมด้วยความหลากหลายขึ้น

ถ้าของเดิมที่มีดีอยู่แล้ว วิธีการเดิมๆ ที่ทำอยู่ ยังคงใช้ได้ผลดี ก็ไม่ผิดอะไรที่จะต้องใช้ต่อไป...เรียกว่า ใช้ได้เรื่อยๆ แต่ต้องอย่าลืมประเมินให้บ่อยขึ้น ก็แค่นั้นเอง

อ๊ะๆ ผมไม่ได้บอกให้นำไปใช้กับความสัมพันธ์ระหว่างผู้คนนะครับ...อย่าเหมารวม ^^

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...