Post#4-314:
เมื่อเช้า เพื่อนสนิทของผมโทรมาร่ำลา คุยกันเพียงสั้นๆ แค่เธอบอกว่าจะไปทัวร์ต่างประเทศหลายวันอยู่เหมือนกัน แค่นั้น
หากแต่หลังวางสายแล้ว...กลับทำให้ผม "ยิ้ม" กว้างกว่าหลายๆ วัน ที่ผ่านมา
หลายๆ คน คงรู้สึกดีเหมือนผม เวลาที่มีใครนึกถึงแบบนี้...เพราะถ้าเค้าไม่คิดว่าเราสำคัญกับเค้า ธุระอะไรจะต้องเสียเวลาโทรมาบอก?
เค้าบอก...เผื่อว่าเวลาเราติดต่อเค้าไม่ได้ เราจะได้ไม่ต้องคอยกังวล หรือจะได้ไม่เข้าใจผิดว่า ทำไมถึงถูกตัดการติดต่อ
เค้าบอก...เผื่อให้เรารู้ว่า แม้ไม่ได้เจอกันบ่อยๆ หรือคุยกันทุกวัน แต่เราก็ยังนึกถึงกันอยู่ตลอดนะ
ใครที่มีเพื่อนที่น่ารักแบบนี้...ก็ขอแสดงความยินดีด้วยจริงๆ ครับ
...
เพราะเรื่องราวแห่งความสัมพันธ์ระดับบุคคลนั้น เป็นเรื่องละเอียดอ่อน...และไม่มีสูตรตายตัวว่า ควรจะปฏิบัติตัวแบบไหนกับเพื่อนคนไหน
มันจึงเป็นเรื่องที่เราต้องคอยสังเกต ว่าเพื่อนคนไหนมีจริตแบบไหน, ชอบเรื่องอะไร, ไม่ชอบให้เรายุ่งเรื่องไหน, ฯลฯ
เมื่อเพื่อนดีๆ มีค่ามากเหลือเกิน...ผมจึงคิดว่า มันเป็นเรื่องคุ้มค่า ที่เราจะใส่ใจในเรื่องจริตของเพื่อนไว้บ้าง
เพื่อนกัน ไม่ได้วัดกันที่ เราทำเรื่องยิ่งใหญ่ให้กันและกัน เพียงเท่านั้น...แต่เป็นเพราะการใส่ใจเล็กๆ น้อยๆ ด้วยเช่นกัน ที่เป็นสิ่งยืนยันว่า เพื่อนสำคัญกับเรา
...
แม้ว่าทั้งคนในครอบครัวและทั้งเพื่อน ต่างก็มีความสำคัญกับเรา...เรียกว่า คนปกติทั่วไป อยู่โดยปราศจากคนทั้งสองกลุ่มนี้ไม่ได้
แต่เพื่อนก็ต่างจากญาติตรงที่...เราเลือกคนที่จะมาเป็นญาติไม่ได้...หากแต่เราเลือกคนที่จะมาเป็นเพื่อนได้
โดยมาก ญาติดีกับเรา ก็เพราะความผูกพันทางสายเลือด...
ส่วนเพื่อนล่ะ?
...เพื่อนก็คนที่เราผูกพันด้วยความรู้สึกพิเศษในหัวใจ นั่นไงครับ...
#NoteToSelf:
- ลองคิดดูให้ดี...เรามีเรื่องที่คุยกับคนในครอบครัวไม่ได้ มากกว่าเรื่องที่เราคุยกับเพื่อนไม่ได้ ใช่มั๊ยหนอ?
- เรื่องที่เราชอบ ไม่ได้หมายความว่า เพื่อนจะชอบด้วย...และถ้าเราไม่ชอบเรื่องไหน ก็ไม่จำเป็นต้องไปบังคับให้เพื่อนไม่ชอบเหมือนเรา
- เพื่อนกัน ควรแชร์กับเราทั้งช่วงที่เราทุกข์และสุข...ซึ่งเราก็ควรทำแบบเดียวกันนะ
Comments
Post a Comment