Post#4-316:
ดูเหมือนว่า วันนี้จะยาวนานเสียเหลือเกินสำหรับผม...เพราะเริ่มต้นวันตั้งแต่ตี 5 จนกระทั่งป่านนี้ ก็ยังไม่ได้กลับบ้าน
นานๆ ที ที่ผมต้องเจอสภาพ long working hours แบบนี้...ซึ่งเป็นวันที่เรื่องราวหลายๆ อย่าง จะต้องพร้อมใจมาพร้อมๆ กันหมด
แม้ว่าผมจะไม่รังเกียจที่จะต้องทำงานเยอะๆ...แต่วันนี้ก็เล่นเอาผม "หัวหมุน" อยู่ไม่น้อย
...
บางที พระเจ้าท่านคงลองมอบวันแบบนี้ให้กับเรา...อาจจะเป็นไปได้มั๊ยว่า พระองค์กำลังทดสอบความอดทนของเรา กระมัง?
ฉะนั้น ใครที่เจอวันที่ยุ่งเหยิงจนหัวหมุนแบบที่ผมว่า...ก็ขอให้ยิ้มเข้าไว้ครับ
อย่างน้อย วันอันน่าปวดหัวแบบนี้ ก็คงไม่ได้เกิดขึ้นกับเราบ่อยๆ อย่างแน่นอน...คิดแบบนี้แล้ว สบายใจขึ้นบ้างมั๊ยครับ?
...
อีกมุมหนึ่งที่ผมลองคิดเข้าข้างตัวเองดูก็คือ ถ้าผ่านวันแบบนี้ไปได้...ก็เป็นข้อพิสูจน์ว่า เราแข็งแกร่งมากขึ้น
ก็อะไรจะน่าดีใจมากไปกว่า การผ่านเรื่องยุ่งๆ และวุ่นวายไปได้ล่ะครับ...จริงมั๊ยเอ่ย?
...เมื่อเดินผ่านดงระเบิดไปแล้ว พบว่าเรายังครบ 32 น่ะ...ไม่เรียกว่า "คนเหล็ก" ก็ต้องเป็นพวก "Superhero" แล้วล่ะเออ...
#NoteToSelf:
- เรื่องยุ่งๆ ไม่ได้มีมาแบบนี้ทุกวัน...ขอเพียงมองมันให้เหมือนกับ "ฝนไล่ช้าง" แล้วแป๊บเดียว มันก็จะผ่านไป
- ถ้าผ่านความยุ่งยากทั้งวันมาได้ แปลว่าเส้นชัยก็น่าจะอยู่ใกล้ๆ แล้ว...กลั้นใจวิ่งอีกนิดเดียวครับ
- เมื่อเจอวันอันวุ่นวาย ก็ถือเสียว่า เรากำลังแล่นเรือฝ่าพายุ...เมื่อพ้นพายุไปแล้ว เราคงได้หลับสบายใต้ฟ้าใสๆ
Comments
Post a Comment