Post#4-320:
ผมได้รับเชิญไปร่วมมื้อค่ำกับผู้ใหญ่คณะหนึ่ง ที่สนใจในการทำธุรกิจข้ามประเทศ...ซึ่งบังเอิญเป็นประเทศที่ผมคุ้นเคยอยู่ไม่น้อย
นับเป็นโอกาสดีครับ...ที่ผมได้แชร์ข้อมูลที่ตัวเองพอจะรู้ พร้อมๆ กับได้รับฟังคำถามที่ทำให้ผมได้นำกลับไปคิดต่อยอด
มื้อค่ำนี้...ทำให้ผมนึกไปถึงเรื่องสมัยยังเรียนมัธยมถึงมหา'ลัย...ที่ต้องทำหน้าที่เป็น Tutor ให้กลุ่มเพื่อนๆ อยู่บ่อยๆ
...
เวลาอ่านหนังสือ ถือเป็นช่วงสะสมความรู้...แต่เวลาเล่าเรื่องหรือเขียนหนังสือ ถือเป็นช่วงทบทวนความเข้าใจ
แม้จะจำได้ หากแต่ต่อยอดและถ่ายทอดต่อไม่ได้ ก็ไร้ประโยชน์...ก็แบบที่เค้าว่า "ความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด" นั่นเอง
เพราะจำอย่างเดียวไม่ทำให้เราเก่ง แต่การแปลงความจำให้เป็นความเข้าใจจนถ่ายทอดได้ จึงจะถือว่า เรา "พอจะ" เข้าใจ
...
ทุกครั้งที่ผมแชร์ความรู้...ความเข้าใจและความชำนาญก็จะเพิ่มขึ้น
และยิ่งมีคำถามใหม่ๆ มากระตุ้นให้เราคิดต่อด้วยแล้ว ก็ยิ่งจะทำให้ "องค์ความรู้" นั้น มีความสมบูรณ์ เพิ่มมากขึ้น
การถูกถามจาก "คนไม่รู้"...บ่อยครั้งน่ะ ทำให้คนที่รู้ "บรรลุ" หรือ "ทะลุ" กรอบความคิดเดิมๆ มานักต่อนักแล้ว
...ดังนั้น หากใครมีโอกาสได้แชร์ความรู้...ผมสนับสนุนให้ทำครับ เพราะความรู้เป็น "ทรัพย์สินติดตัว" เพียงอย่างเดียว ที่ยิ่งให้ยิ่งเพิ่มพูน...
#NoteToSelf:
- ยิ่งให้ยิ่งได้รับ...ยิ่งแบ่งปันยิ่งเพิ่มพูน...นั่นยังไง เค้าจึงว่า "มีวิชาเหมือนมีทรัพย์"
- การแชร์ความรู้ ต่างจากการอวดรู้...แยกให้ดี
- ความรู้ทำให้ฉลาด ส่วนความคิดทำให้เฉลียว...ฉลาดอย่างเดียวไม่พอ ต้องเฉลียวด้วยนะ
Comments
Post a Comment