Post#270: สิ่งมีชีวิต ที่เรียกว่า "องค์กร"

Post#270:
องค์กรเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดที่สุดอย่างหนึ่งที่ผมเคยสัมผัส

บางครานิ่งสงบ เฉยชา เรื่อยเฉื่อย แต่แล้วบางช่วงบางตอน อาจสั่นไหว เปลี่ยนแปลงไปแบบพลิกโฉมหน้า

ในช่วงที่องค์กรเริ่มนิ่ง มักเกิดจากการขาดแรงกระตุ้น อิ่มเอมกับความสำเร็จที่มีมา ยึดติดกับวิธีเดิมๆ ไม่นำพากับกระแสความเปลี่ยนแปลง มารู้สึกตัวอีกที องค์กรนั้นก็เริ่มนับถอยหลังสู่ความเสื่อมแล้ว

หนึ่งในเหตุผลสำคัญยิ่งก็คือ การไม่อาจรวมกันเป็นหนึ่ง เหมือนที่เคยเป็นมา เมื่อบริษัทเติบโตขึ้น จิตวิญญาณแห่งความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันเริ่มแตกสลาย นานเข้าๆ ก็รวมเป็นเนื้อเดียวได้ยาก

นี่เองเป็นหลักฐานที่สะท้อนความเป็นจริงว่า บริษัทที่มีอายุเกินร้อยปี ใยจึงมีน้อยกว่าน้อย

การจะสร้างให้ทุกคนในองค์กรมีชีพจรที่เต้นเป็นจังหวะเดียวกัน จึงยังเป็นความท้าทายสำคัญที่ยังต้องฝ่าฟัน และสูตรสำเร็จขององค์กรหนึ่งๆ อาจใช้ไม่ได้กับอีกองค์กรหนึ่ง

เรียกว่า แต่ละองค์กรก็มีความเป็นปัจเจกของตัวเอง ว่ายังงั้น

หน่วยงานต่างๆ ในองค์กร จึงต้องทำหน้าที่สอดประสานกันเสมือนอวัยวะส่วนต่างๆ ของร่างกาย ส่วนใดเจ็บ ส่วนอื่นๆ ก็จะทำงานขัดข้องตามไปหมด แม้ดูเผินๆ ว่าไม่เกี่ยวข้องกัน เช่น ตา กับเท้า แต่เมื่อปิดตาก็วิ่งไม่ตรงทาง หรือแม้มองเห็นทางชัด แต่ก็ไปไม่ถึงถ้าเท้าเจ็บ

ฉะนั้นแล้ว การสร้างให้ทุกคนในองค์กรมีชีพจรที่เต้นเป็นจังหวะเดียวกัน เจ็บร้อนแทนกัน จึงมีความสำคัญยิ่ง ไม่เกี่ยวว่า องค์กรนั้นจะเล็กหรือใหญ่

อนาคตขององค์กรไม่ได้อยู่ที่ใครคนใดคนหนึ่ง หากแต่อยู่ในมือของคนที่อยู่ในองค์กรนั้นทุกๆ คนครับ เราเก่งคนเดียวหรือรอดคนเดียวไม่ได้ เพราะเราต่างต้องอาศัยพึ่งพากันและกัน หรือที่ฝรั่งเรียกว่า Interdependence นั่นเองครับ