Post#285:
เคยได้ยินสุภาษิตที่ว่า "พึงเสียสละอวัยวะ เพื่อรักษาชีวิต" บ้างมั๊ยครับ
ส่วนตัวผมเชื่อมั่นว่า แทบทุกคนบนโลกคงมีประสบการณ์แบบนี้ ประสบการณ์ที่ทำให้เราต้องลำบากใจ อยู่ในภาวะที่ต้องเลือกเสียสละบางอย่าง เพื่อรักษาบางอย่างไว้ ซึ่งมันเป็นอะไรที่ยากมาก ที่จะต้องตัดใจสละทิ้งส่วนนั้นๆ ไป
การตัดใจแบบนี้ มองเผินๆ เหมือนเป็นการเลือกระหว่างของ 2 สิ่ง แต่จริงๆ แล้ว มันเป็นมิติที่ลึกมากกว่า เพราะการตัดใจแบบนี้ เป็นสิ่งที่ไม่มีใครอยากเจอ แม้ว่า ชีวิตจะสำคัญกว่าอวัยวะ แต่ก็คงไม่มีใครอยากจะพิการ ใช่มั๊ยครับ?
เมื่อเวลาที่ต้องเจอสถานการณ์แบบนี้ ต้องทำใจให้แน่นหนัก แม้ว่าจะต้องพิการ ก็ยังดีกว่าจะหาชีวิตไม่ เมื่อถึงคราวต้องตัดสินใจบางอย่าง เพื่อให้องค์กรหรือหน่วยที่เราดูแลคงอยู่ต่อไป ก็อาจถึงคราวที่จะต้องเสียสละส่วนใดส่วนหนึ่งออกไป แม้มันจะยากต่อการทำใจก็ตาม
การเสียสละที่ผมว่านี้ หมายรวมไปถึงการต้องปรับปรุง, เปลี่ยนแปลง, โยกย้าย หรือแม้กระทั่ง เลิกรา จาก "คน", "เงิน" หรือ "เวลา" ที่เรามี
ถ้าเป็นการเสียสละ "เงิน" หรือ "เวลา" ก็ยังพอทำใจยอมรับ แต่เมื่อถึงคราวที่ต้องตัดหรือเสียสละใครคนใดคนหนึ่งออกจากทีม ก็ยังเป็นเรื่องที่ตัดใจลำบากทุกทีไป
จะน้อยจะมาก คนที่จะถูกตัด ก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีหัวใจ เจ็บได้ ร้องไห้เป็น แต่คนที่ต้องเป็นผู้ตัดสินใจตัดใครในทีมออก ก็หัวเราะมิได้ ร่ำไห้มิออกเช่นกัน
ยากครับ แต่ต้องเด็ดขาด เพื่อให้หน่วยของสังคมที่เราดูแล เดินทางต่อไปข้างหน้า
ในฐานะผู้นำ ต้องกล้ำกลืนความเจ็บช้ำ แล้วพาหน่วยงานที่รับผิดชอบเดินต่อ ในฐานะผู้ตาม ต้องหยั่งซึ้งถึงสถานการณ์ และพิสูจน์ตัวเอง ว่าเป็นส่วนสำคัญที่ต้องรักษาไว้
และที่สำคัญ จากกันด้วยความเข้าใจ และพยายามให้ส่วนที่เป็นผู้เสียสละ เข้าใจถึงเหตุและผล แม้มันจะยากที่จะยอมรับก็ตามครับ
Comments
Post a Comment