Post#287:
ต้องยอมรับว่าช่วงนี้ไปไหนใครๆ ก็ชวนคุยเรื่องบอลโลก
ผมเองก็มีทีมในดวงใจที่เชียร์ออกหน้าออกตา ซึ่งก็คืออังกฤษ และได้โบกมือลาบอลโลกไปเรียบร้อยแล้ว หลังจากที่อิตาลี ทีมรักอีกทีมของผม พ่ายคอสตาริกา ไปแบบพลิกโผ
ภาพที่เห็น คือทั้งนักเตะและกองเชียร์ของทีมคอสตาริกาดีใจเสมือนเป็นแชมป์โลก ทั้งๆ ที่มันคือการชนะ 2 นัดติดกันเท่านั้น ถ้าเป็นการชนะติดกันของทีมบิ๊กเนม เช่นฝรั่งเศส ทีมตราไก่ก็คงจะยินดีเช่นกัน แต่คงไม่ได้ดีใจขนาดทีมคอสตาริกา
ถามว่า ทำไม?
ผมตอบว่า เป็นเพราะเป้าหมายแห่งความสำเร็จของทั้ง 2 ทีม นั้น ไม่เท่ากัน
สำหรับทีมบิ๊กเนมทั้งหลาย แน่นอนว่าเป้าหมายอยู่ที่การเป็นแชมป์บอลโลก แต่สำหรับทีมเล็กๆ เป้าหมายอยู่แค่การผ่านเข้ารอบ 2 และบางทีมขอแค่ชนะซักนัดนึงก็พอแล้ว นี่ยังไม่นับบางประเทศที่ตั้งเป้าหมายจะไปบอลโลกตั้งแต่ผมจำความได้ จนบัดนี้ยังไม่มีวี่แวว ไปได้แค่ทีมหญิง (เอ๊ะ คุ้นๆ ว่าประเทศอะไรนะ :p)
ด้วยเพราะเป้าหมายของแต่ละทีมไม่เหมือนกัน เช่นเดียวกับคนเราที่ตั้งเป้าไว้ไม่เหมือนกัน ดังนั้น ความสำเร็จของใครคนหนึ่ง อาจไม่ใช่ความสำเร็จของใครอีกคน ซึ่งเราไม่อาจดูแคลนความสำเร็จใดๆ ที่เราดูว่ามันเล็กซะเหลือเกินสำหรับเรา เพราะมันอาจจะเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เหลือเกินสำหรับใครอีกคนก็ได้
ดูอย่างเด็กทารกน้อยที่พึ่งจะ "ตั้งไข่" ยืนได้เป็นครั้งแรก ใครที่เคยมีประสบการณ์ที่มีเด็กทารกน้อยๆ อยู่ในบ้าน จะรู้ดี ว่าในครั้งนั้นทุกคนในบ้าน ตื่นเต้นดีใจกันขนาดไหน คนที่ไม่เคยผ่านประสบการณ์นี้คงไม่เข้าใจ อาจจะงงๆ พร้อมกับนึกว่า "อะไร (ฟะ) แค่ยืนได้แค่นี้ บ้ากันทั้งบ้าน" ^^
เราคงเคยได้ข่าวเด็กกระโดดตึกฆ่าตัวตายเพราะสอบเอนทรานซ์ไม่ติด และมักจะเป็นเด็กที่เรียนเก่งมากๆ ด้วย ทำให้เราปลงอนิจจังว่า "อะไรว้า แค่เอนฯ ไม่ติด เมิงถึงกะฆ่าตัวตายเลยเหรอ ทีกรูสอบตกแล้วตกอีก กรูยังหัวเราะได้เลย" เรื่องนี้ก็สะท้อนให้เห็นชัด ว่าเป้าหมายหรือความสำเร็จของคนเรามันไม่เท่ากันจริงๆ
หากเราตั้งเป้าหมายไว้เล็ก ความสำเร็จที่ได้ก็จะเล็ก ถ้าเราฝันไว้ยิ่งใหญ่ และทำให้มันเป็นจริงได้ เราจะภาคภูมิใจและมีความสุขเป็นเท่าทวี และอย่างที่ผมเคยเล่าไว้ ไม่ว่าเป้าหมายจะเล็กหรือใหญ่ก็ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ แต่สำคัญตรงที่เรามีเป้าหมายรึเปล่าต่างหาก
อย่าดูแคลนความสำเร็จก้าวเล็กๆ เพราะก้าวเล็กๆ นั้น อาจสร้างแรงบันดาลใจอันล้ำค่า ผลักดันให้เรามั่นใจและกล้าที่จะก้าวต่อไป จากก้าวเล็กๆ ก็จะกลายเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่ และนำไปสู่ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ในอนาคต
ก้าวเล็กๆ บางก้าวอาจจะไม่เล็กอย่างที่เราเข้าใจ เพราะมันอาจหมายถึงก้าวที่ยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติก็ได้
ดูอย่างก้าวเล็กๆ บนดวงจันทร์ ของนีล อาร์มสตรอง สิครับ ^^
ต้องยอมรับว่าช่วงนี้ไปไหนใครๆ ก็ชวนคุยเรื่องบอลโลก
ผมเองก็มีทีมในดวงใจที่เชียร์ออกหน้าออกตา ซึ่งก็คืออังกฤษ และได้โบกมือลาบอลโลกไปเรียบร้อยแล้ว หลังจากที่อิตาลี ทีมรักอีกทีมของผม พ่ายคอสตาริกา ไปแบบพลิกโผ
ภาพที่เห็น คือทั้งนักเตะและกองเชียร์ของทีมคอสตาริกาดีใจเสมือนเป็นแชมป์โลก ทั้งๆ ที่มันคือการชนะ 2 นัดติดกันเท่านั้น ถ้าเป็นการชนะติดกันของทีมบิ๊กเนม เช่นฝรั่งเศส ทีมตราไก่ก็คงจะยินดีเช่นกัน แต่คงไม่ได้ดีใจขนาดทีมคอสตาริกา
ถามว่า ทำไม?
ผมตอบว่า เป็นเพราะเป้าหมายแห่งความสำเร็จของทั้ง 2 ทีม นั้น ไม่เท่ากัน
สำหรับทีมบิ๊กเนมทั้งหลาย แน่นอนว่าเป้าหมายอยู่ที่การเป็นแชมป์บอลโลก แต่สำหรับทีมเล็กๆ เป้าหมายอยู่แค่การผ่านเข้ารอบ 2 และบางทีมขอแค่ชนะซักนัดนึงก็พอแล้ว นี่ยังไม่นับบางประเทศที่ตั้งเป้าหมายจะไปบอลโลกตั้งแต่ผมจำความได้ จนบัดนี้ยังไม่มีวี่แวว ไปได้แค่ทีมหญิง (เอ๊ะ คุ้นๆ ว่าประเทศอะไรนะ :p)
ด้วยเพราะเป้าหมายของแต่ละทีมไม่เหมือนกัน เช่นเดียวกับคนเราที่ตั้งเป้าไว้ไม่เหมือนกัน ดังนั้น ความสำเร็จของใครคนหนึ่ง อาจไม่ใช่ความสำเร็จของใครอีกคน ซึ่งเราไม่อาจดูแคลนความสำเร็จใดๆ ที่เราดูว่ามันเล็กซะเหลือเกินสำหรับเรา เพราะมันอาจจะเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เหลือเกินสำหรับใครอีกคนก็ได้
ดูอย่างเด็กทารกน้อยที่พึ่งจะ "ตั้งไข่" ยืนได้เป็นครั้งแรก ใครที่เคยมีประสบการณ์ที่มีเด็กทารกน้อยๆ อยู่ในบ้าน จะรู้ดี ว่าในครั้งนั้นทุกคนในบ้าน ตื่นเต้นดีใจกันขนาดไหน คนที่ไม่เคยผ่านประสบการณ์นี้คงไม่เข้าใจ อาจจะงงๆ พร้อมกับนึกว่า "อะไร (ฟะ) แค่ยืนได้แค่นี้ บ้ากันทั้งบ้าน" ^^
เราคงเคยได้ข่าวเด็กกระโดดตึกฆ่าตัวตายเพราะสอบเอนทรานซ์ไม่ติด และมักจะเป็นเด็กที่เรียนเก่งมากๆ ด้วย ทำให้เราปลงอนิจจังว่า "อะไรว้า แค่เอนฯ ไม่ติด เมิงถึงกะฆ่าตัวตายเลยเหรอ ทีกรูสอบตกแล้วตกอีก กรูยังหัวเราะได้เลย" เรื่องนี้ก็สะท้อนให้เห็นชัด ว่าเป้าหมายหรือความสำเร็จของคนเรามันไม่เท่ากันจริงๆ
หากเราตั้งเป้าหมายไว้เล็ก ความสำเร็จที่ได้ก็จะเล็ก ถ้าเราฝันไว้ยิ่งใหญ่ และทำให้มันเป็นจริงได้ เราจะภาคภูมิใจและมีความสุขเป็นเท่าทวี และอย่างที่ผมเคยเล่าไว้ ไม่ว่าเป้าหมายจะเล็กหรือใหญ่ก็ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ แต่สำคัญตรงที่เรามีเป้าหมายรึเปล่าต่างหาก
อย่าดูแคลนความสำเร็จก้าวเล็กๆ เพราะก้าวเล็กๆ นั้น อาจสร้างแรงบันดาลใจอันล้ำค่า ผลักดันให้เรามั่นใจและกล้าที่จะก้าวต่อไป จากก้าวเล็กๆ ก็จะกลายเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่ และนำไปสู่ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ในอนาคต
ก้าวเล็กๆ บางก้าวอาจจะไม่เล็กอย่างที่เราเข้าใจ เพราะมันอาจหมายถึงก้าวที่ยิ่งใหญ่ของมวลมนุษยชาติก็ได้
ดูอย่างก้าวเล็กๆ บนดวงจันทร์ ของนีล อาร์มสตรอง สิครับ ^^
Comments
Post a Comment