Post#284: สำนึกในหน้าที่

Post#284:

เรื่องความไม่เข้าใจหรือสำนึกในหน้าที่นี่ เป็นเรื่องที่เราพบบ่อยมากในชีวิตประจำวัน เกิดขึ้นได้กับทุกสาขาอาชีพ แต่ที่ผมพบบ่อยก็คือ "มนุษย์เงินเดือน"

ลองคิดดูนิดนึงมั๊ยครับ ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ใช้เวลาซัก 5 นาทีก็คงพอ

...

จากการวิเคราะห์ของผม ผมว่า เป็นเพราะ "มนุษย์เงินเดือน" ขาดแรงผลักดัน สิ้นเดือนยังไงก็ได้เงินแน่นอน จะพยายามให้มากไปทำไม?

ผมไม่ได้บอกว่า "มนุษย์เงินเดือน" ทุกคน จะเป็นแบบนี้ แต่บางส่วน (ซึ่งอาจจะเป็นส่วนมากหรือส่วนน้อย ก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ที่แต่ละท่าน พบเจอมานะครับ) มักจะทำงานแบบ "เช้าชาม เย็นชาม" คือสักแต่ว่ามาอยู่ที่ทำงาน แต่ไม่ได้สร้างผลงานที่จับต้องได้ มาสาย กลับเร็ว แว่บไปซื้อของ หลบไปสูบบุหรี่ นั่งผลาญเวลา ทำงานเมื่อถึงกำหนดส่ง วางแผนไม่เป็น ฯลฯ เรียกว่าเบียดบังบริษัทฯ ได้ เป็นไม่ละโอกาส

พวกนี้ จะชอบด่าบริษัทฯ ตัวเองเป็นหลัก แต่ไม่เคยคิดจะลงมือทำอะไรให้บริษัทฯ ดีขึ้น (หรือที่โบราณเรียกว่า "พวกมือไม่พาย เอาเท้าราน้ำ" นั่นแหละครับ) แต่แปลกที่พวกนี้มักไม่ค่อยรู้ตัว มักจะคิดว่า ตัวเองทำงานดีแล้ว เต็มที่แล้ว และไม่เคยเข้าใจว่า ต้อง give ก่อนจะ take น่ะ เป็นยังไง

และก็แปลก ที่ถึงเวลาสิ้นปี พวกนี้จะเป็นกลุ่มแรกๆ ที่จะโวยวาย เมื่อไม่ได้รับการปรับเงินเดือน หรือไม่ได้โบนัส ทั้งๆ ที่ผลการประเมินก็บ่งว่า พวกเค้าไม่สมควรมีงานทำด้วยซ้ำ

พวกนี้ไม่เคยเข้าใจหรือรับรู้ ว่าถ้าบริษัทไปไม่รอด ตัวเองก็จะตกงาน มัวแต่ตั้งหน้าตั้งตาจะเรียกร้อง นั่น นู่น นี่ จนเมื่อเห็นว่า บริษัทจะไปไม่รอด ก็จะชิงสละเรือไปก่อน พวกเค้ามักจะถามคำถามว่า บริษัทจะให้อะไรกับเค้าบ้าง ก่อนจะบอกว่า เค้าได้ทำอะไรหรือคิดจะทำอะไรให้เป็นประโยชน์ต่อบริษัทบ้าง

ทุกครั้งที่ผมเจอคนประเภทนี้ นอกจากความเศร้าใจแล้ว ผมก็ได้แต่สงสัย ว่า "สำนึก" แห่งความรับผิดชอบของพวกเค้าอยู่ที่ตรงไหนกันแน่ เค้าจะคิดเป็นบ้างมั๊ย ว่ากำลังเอาเปรียบคนที่จ่ายค่าตอบแทนเลี้ยงชีพเค้าอยู่ทุกๆ เดือน เค้าจะรู้สึกบ้างมั๊ย ว่าเค้าแค่อยู่ไปวันๆ โดยไม่ได้ทำตัวเป็นประโยชน์ให้กับบริษัทและเพื่อนร่วมงาน และเค้าจะเข้าใจบ้างมั๊ย ว่ากำลังผลักตัวเองไปสู่ความเสื่อมแห่งเกียรติและศักดิ์ศรีของตัวเอง

ขออภัยถ้าวันนี้ผมจะออกแนวรุนแรงไปบ้าง แต่ขอไม่เผาผีกับใครก็ตามที่มีพฤติกรรมแบบนี้ครับ ชิ