Post#12:
บางครั้งนายก็มีภาระมากมายจนเกินกว่าเราจะจินตนาการไปถึง
ด้วยความเป็นนาย บางครั้งก็ไม่สามารถแสดงความหนักใจหรือความกังวลให้ลูกน้องเห็นได้ เพราะกลัวลูกน้องจะเสียกำลังใจ
ปฏิกิริยาที่นายแสดงออกต่อสถานการณ์ต่างๆ ก็แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับธรรมชาติและนิสัยของนายแต่ละคน
แล้วเราในฐานะลูกน้อง จะช่วยนายยังไงดี?
คงต้องวิเคราะห์ก่อน ว่าปัญหานั้น เราช่วยนายได้มั๊ย ถ้าช่วยได้ เราไม่ควรดูดาย เพราะวันหนึ่งเมื่อเราเป็นนาย เราคงจะดีใจถ้าลูกน้องไม่ดูดาย ขันอาสามาช่วยเรา
ถ้าปัญหานั้นเกินแรงหรือขีดความสามารถของเรา อย่าลืมให้กำลังใจนายเล็กๆ น้อยๆ (อย่างจริงใจ และเกิดจากความรู้สึกจริงๆ ไม่ใช่การประจบสอพลอ) หรือเพียงแค่คอยรับฟังนายบ่น ก็ช่วยนายได้เยอะแล้ว
แม้ภายนอก นายจะแสดงท่าว่า ok แค่ไหน แต่มั่นใจได้เลยว่า ไม่มีใครรังเกียจความห่วงใยจากผู้อื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเป็นความห่วงใยจากลูกน้องของตัวเอง
สำคัญว่า เราได้ยินในสิ่งที่นายไม่ได้พูดหรือไม่เท่านั้น
ใครจะไปรู้ เราอาจได้รับประสบการณ์ "ราชสีห์กับหนู" ก็ได้
เมื่อเราเติบโตขึ้น เราจะเข้าใจมากขึ้น คำกล่าวที่ว่า "ยิ่งสูงยิ่งหนาว" นั้น ไม่ผิด...
บางครั้งนายก็มีภาระมากมายจนเกินกว่าเราจะจินตนาการไปถึง
ด้วยความเป็นนาย บางครั้งก็ไม่สามารถแสดงความหนักใจหรือความกังวลให้ลูกน้องเห็นได้ เพราะกลัวลูกน้องจะเสียกำลังใจ
ปฏิกิริยาที่นายแสดงออกต่อสถานการณ์ต่างๆ ก็แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับธรรมชาติและนิสัยของนายแต่ละคน
แล้วเราในฐานะลูกน้อง จะช่วยนายยังไงดี?
คงต้องวิเคราะห์ก่อน ว่าปัญหานั้น เราช่วยนายได้มั๊ย ถ้าช่วยได้ เราไม่ควรดูดาย เพราะวันหนึ่งเมื่อเราเป็นนาย เราคงจะดีใจถ้าลูกน้องไม่ดูดาย ขันอาสามาช่วยเรา
ถ้าปัญหานั้นเกินแรงหรือขีดความสามารถของเรา อย่าลืมให้กำลังใจนายเล็กๆ น้อยๆ (อย่างจริงใจ และเกิดจากความรู้สึกจริงๆ ไม่ใช่การประจบสอพลอ) หรือเพียงแค่คอยรับฟังนายบ่น ก็ช่วยนายได้เยอะแล้ว
แม้ภายนอก นายจะแสดงท่าว่า ok แค่ไหน แต่มั่นใจได้เลยว่า ไม่มีใครรังเกียจความห่วงใยจากผู้อื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเป็นความห่วงใยจากลูกน้องของตัวเอง
สำคัญว่า เราได้ยินในสิ่งที่นายไม่ได้พูดหรือไม่เท่านั้น
ใครจะไปรู้ เราอาจได้รับประสบการณ์ "ราชสีห์กับหนู" ก็ได้
เมื่อเราเติบโตขึ้น เราจะเข้าใจมากขึ้น คำกล่าวที่ว่า "ยิ่งสูงยิ่งหนาว" นั้น ไม่ผิด...
Comments
Post a Comment