Post#4-109:
ผมชอบเดินตามลูกสาว เวลาที่เธอเดินช้อบปิ้ง...โดยหน้าที่ของผมคือการเชียร์ให้ซื้อ, ถือของ และจ่ายเงิน
ที่สนุกก็คือการฟังเหตุผลของเธอ ว่าทำไมถึงควรจะซื้อชิ้นนี้, ไม่ควรซื้อชิ้นนั้น, แม่ควรซื้อชิ้นไหน, พ่อใส่ตัวนี้เหมาะรึเปล่า?
บางเหตุผลก็ฟังดูเข้าที แต่ก็มากครั้งที่ดูจะออกทะเลเสียมากกว่า...ซึ่งผมก็จะคอยแกล้งกวนแกล้งแหย่ เพื่อดูว่าลูกจะโต้ตอบแบบไหน?
...
ผมคิดว่า ตัวเองคงเป็นโรคจิตเล็กๆ ที่ชอบให้ลูกคิดหาคำตอบนั่น นู่น นี่ อยู่ตลอดเวลา...แม้ว่าบางเรื่องนั้น น่าจะเป็นเรื่องของความรู้สึกชอบหรือไม่ มากกว่า
แต่กระนั้น การที่กระตุ้นให้เธอได้คิด ก็ถือเป็นเรื่องสนุกไปพร้อมๆ กับฟังวิธีคิดของเธอไปในตัว
และอันที่จริง ผมไม่ได้ให้น้ำหนักไปที่ว่า เธอคิดถูกหรือผิด เพราะเรื่องถูกหรือผิดนั้นขึ้นอยู่กับมุมมอง...หากแต่ให้น้ำหนักไปที่การวิเคราะห์ว่า เหตุและผลที่เธออธิบายมานั้น มีตรรกะสอดรับกันหรือไม่
...
เคยดูหนัง Sci-fi กันบ้างมั๊ยครับ?
ขึ้นชื่อว่าหนัง Sci-fi นั้น ความโอเว่อร์แบบมโหฬารน่ะ มาเต็มอยู่แล้วแน่ๆ
แต่ไม่ว่าเนื้อเรื่องมันจะดูเหลือเชื่อเพียงใด...หากถ้ามันมีที่มาที่ไปที่สอดรับกัน เราก็ดูได้อย่างเพลิดเพลินและไม่ตะขิดตะขวงใจใดๆ
แต่หากเมื่อไหร่ที่ความไม่สมเหตุสมผลเกิดขึ้น เราจะรู้สึกว่าความสมจริงนั้นถูกลดทอนไปมากโขอยู่
...ตรรกะจึงถือเป็นตัวชี้วัดว่า คนที่เรากำลังคุยด้วยนั้น พอจะเข้าใจเรื่องเหตุและผลบ้างรึเปล่า?...ถ้าไม่ ก็แปลว่า เราเจอพวก "ใช้แต่อารมณ์" เข้าแล้วล่ะครับ...
#เหตุและผลทำให้เราต่างจากSpeciesอื่นบนโลก #คิดด้วยเหตุผลอย่าเอาแต่อารมณ์
ผมชอบเดินตามลูกสาว เวลาที่เธอเดินช้อบปิ้ง...โดยหน้าที่ของผมคือการเชียร์ให้ซื้อ, ถือของ และจ่ายเงิน
ที่สนุกก็คือการฟังเหตุผลของเธอ ว่าทำไมถึงควรจะซื้อชิ้นนี้, ไม่ควรซื้อชิ้นนั้น, แม่ควรซื้อชิ้นไหน, พ่อใส่ตัวนี้เหมาะรึเปล่า?
บางเหตุผลก็ฟังดูเข้าที แต่ก็มากครั้งที่ดูจะออกทะเลเสียมากกว่า...ซึ่งผมก็จะคอยแกล้งกวนแกล้งแหย่ เพื่อดูว่าลูกจะโต้ตอบแบบไหน?
...
ผมคิดว่า ตัวเองคงเป็นโรคจิตเล็กๆ ที่ชอบให้ลูกคิดหาคำตอบนั่น นู่น นี่ อยู่ตลอดเวลา...แม้ว่าบางเรื่องนั้น น่าจะเป็นเรื่องของความรู้สึกชอบหรือไม่ มากกว่า
แต่กระนั้น การที่กระตุ้นให้เธอได้คิด ก็ถือเป็นเรื่องสนุกไปพร้อมๆ กับฟังวิธีคิดของเธอไปในตัว
และอันที่จริง ผมไม่ได้ให้น้ำหนักไปที่ว่า เธอคิดถูกหรือผิด เพราะเรื่องถูกหรือผิดนั้นขึ้นอยู่กับมุมมอง...หากแต่ให้น้ำหนักไปที่การวิเคราะห์ว่า เหตุและผลที่เธออธิบายมานั้น มีตรรกะสอดรับกันหรือไม่
...
เคยดูหนัง Sci-fi กันบ้างมั๊ยครับ?
ขึ้นชื่อว่าหนัง Sci-fi นั้น ความโอเว่อร์แบบมโหฬารน่ะ มาเต็มอยู่แล้วแน่ๆ
แต่ไม่ว่าเนื้อเรื่องมันจะดูเหลือเชื่อเพียงใด...หากถ้ามันมีที่มาที่ไปที่สอดรับกัน เราก็ดูได้อย่างเพลิดเพลินและไม่ตะขิดตะขวงใจใดๆ
แต่หากเมื่อไหร่ที่ความไม่สมเหตุสมผลเกิดขึ้น เราจะรู้สึกว่าความสมจริงนั้นถูกลดทอนไปมากโขอยู่
...ตรรกะจึงถือเป็นตัวชี้วัดว่า คนที่เรากำลังคุยด้วยนั้น พอจะเข้าใจเรื่องเหตุและผลบ้างรึเปล่า?...ถ้าไม่ ก็แปลว่า เราเจอพวก "ใช้แต่อารมณ์" เข้าแล้วล่ะครับ...
#เหตุและผลทำให้เราต่างจากSpeciesอื่นบนโลก #คิดด้วยเหตุผลอย่าเอาแต่อารมณ์
Comments
Post a Comment