Post#4-086:
จู่ๆ ผมก็มีอันต้องบินมาสิงคโปร์ด่วนเสียอย่างนั้น โดยรู้ตัวล่วงหน้าแค่ไม่ถึง 2 วัน...และแน่นอนว่าตั๋วเต็มเอี้ยด จนต้องเสียเงินนั่ง Business Class
บางทีผมก็รู้สึกว่าตัวเองบ้า...เพราะต้องนั่งเครื่องมา 2 ชั่วโมง บวกกับขากลับอีก 2 ชั่วโมง...เพียงเพื่อมาประชุมกับคู่ค้าเพียงชั่วโมงครึ่ง
แต่เรื่องมันจำเป็นต้องบ้า...เพราะนี่เป็นคำขอร้องจากเพื่อน...ที่บอกว่า เค้าต้องการความช่วยเหลือจากผมให้มาร่วมประชุมด้วย เนื่องจากเค้ายังใหม่เหลือเกินสำหรับธุรกิจที่ทำอยู่นี้
...
หลายๆ ครั้งผมก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกัน...หันหน้าหรือเหลียวหลัง ก็ไม่รู้จะปรึกษาใครดี...จำความรู้สึกเหมือนตัวเองโดดเดี่ยวได้แม่น
ดังนั้น หากเพื่อนผมคนไหนต้องการความช่วยเหลือ และมันไม่พ้นกำลังความสามารถของผม กับไม่ทำให้ผมเดือดร้อนจนเกินไปแล้วล่ะก็...ผมไม่เคยที่จะไม่ช่วยเหลือ
และนี่อาจเป็นคำอธิบายได้เป็นอย่างดี...ว่าทำไม คนเราจำเป็นต้องมี "เพื่อน"
...
อย่ากังวลไปครับ เพราะไม่มีใครเป็น "เพื่อนที่ดี" ของทุกคนที่เราคบได้ทั้งหมด...
บางคนคบเราที่นามสกุล, บางคนคบเราที่ฐานะ และบางคนก็คบเราเพื่อผลประโยชน์บางอย่าง
ในขณะเดียวกัน ก็ยังมีผู้คนอีกมาก ที่คบเราเพราะชื่นชอบนิสัยใจคอ หรือไม่ก็อาจมี chemistry บางอย่างที่ตรงกัน โดยที่อธิบายไม่ได้
...
จู่ๆ ประโยคนี้ก็แว่บเข้ามาในหัวผมเสียอย่างนั้น...A friend in need is a friend indeed (เพื่อนในยามยากนั่นแหละเพื่อนตาย)
เมื่อเรานับใครเป็น "เพื่อน"...มันจึงมีความหมายที่ยิ่งใหญ่...เพราะหมายถึงเค้าคือคนที่เราพร้อมจะร่วม share moment ใดๆ ด้วย...ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
...ภาษาชาวบ้าน ก็ต้องบอกว่า "มีสุขร่วมเสพ แล้วมีทุกข์จะไม่ร่วมต้านได้ยังไงล่ะ ไอ้เกลอเอ๋ย"...
#เพื่อนกันต้องช่วยกัน #ให้ใจจึงได้ใจตอบแทน #นับเพื่อนนับกันที่คุณภาพ #แยกให้ออกว่าเพื่อนหรือคนรู้จัก
จู่ๆ ผมก็มีอันต้องบินมาสิงคโปร์ด่วนเสียอย่างนั้น โดยรู้ตัวล่วงหน้าแค่ไม่ถึง 2 วัน...และแน่นอนว่าตั๋วเต็มเอี้ยด จนต้องเสียเงินนั่ง Business Class
บางทีผมก็รู้สึกว่าตัวเองบ้า...เพราะต้องนั่งเครื่องมา 2 ชั่วโมง บวกกับขากลับอีก 2 ชั่วโมง...เพียงเพื่อมาประชุมกับคู่ค้าเพียงชั่วโมงครึ่ง
แต่เรื่องมันจำเป็นต้องบ้า...เพราะนี่เป็นคำขอร้องจากเพื่อน...ที่บอกว่า เค้าต้องการความช่วยเหลือจากผมให้มาร่วมประชุมด้วย เนื่องจากเค้ายังใหม่เหลือเกินสำหรับธุรกิจที่ทำอยู่นี้
...
หลายๆ ครั้งผมก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกัน...หันหน้าหรือเหลียวหลัง ก็ไม่รู้จะปรึกษาใครดี...จำความรู้สึกเหมือนตัวเองโดดเดี่ยวได้แม่น
ดังนั้น หากเพื่อนผมคนไหนต้องการความช่วยเหลือ และมันไม่พ้นกำลังความสามารถของผม กับไม่ทำให้ผมเดือดร้อนจนเกินไปแล้วล่ะก็...ผมไม่เคยที่จะไม่ช่วยเหลือ
และนี่อาจเป็นคำอธิบายได้เป็นอย่างดี...ว่าทำไม คนเราจำเป็นต้องมี "เพื่อน"
...
อย่ากังวลไปครับ เพราะไม่มีใครเป็น "เพื่อนที่ดี" ของทุกคนที่เราคบได้ทั้งหมด...
บางคนคบเราที่นามสกุล, บางคนคบเราที่ฐานะ และบางคนก็คบเราเพื่อผลประโยชน์บางอย่าง
ในขณะเดียวกัน ก็ยังมีผู้คนอีกมาก ที่คบเราเพราะชื่นชอบนิสัยใจคอ หรือไม่ก็อาจมี chemistry บางอย่างที่ตรงกัน โดยที่อธิบายไม่ได้
...
จู่ๆ ประโยคนี้ก็แว่บเข้ามาในหัวผมเสียอย่างนั้น...A friend in need is a friend indeed (เพื่อนในยามยากนั่นแหละเพื่อนตาย)
เมื่อเรานับใครเป็น "เพื่อน"...มันจึงมีความหมายที่ยิ่งใหญ่...เพราะหมายถึงเค้าคือคนที่เราพร้อมจะร่วม share moment ใดๆ ด้วย...ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
...ภาษาชาวบ้าน ก็ต้องบอกว่า "มีสุขร่วมเสพ แล้วมีทุกข์จะไม่ร่วมต้านได้ยังไงล่ะ ไอ้เกลอเอ๋ย"...
#เพื่อนกันต้องช่วยกัน #ให้ใจจึงได้ใจตอบแทน #นับเพื่อนนับกันที่คุณภาพ #แยกให้ออกว่าเพื่อนหรือคนรู้จัก
Comments
Post a Comment