Post#4-091:
สิ่งหนึ่งที่ผู้บริหารระดับสูงต้องให้ความสำคัญก็คือ ตัวเองกลายเป็นตัวถ่วงให้การประชุมไม่ราบรื่นรึเปล่า?
สังเกตมั๊ยครับว่า บางครั้งเวลาเราอยู่ในที่ประชุม แล้วบรรยากาศมันอึนๆ เหมือนน้องๆ ไม่กล้าพูดไม่กล้าแสดงความคิดเห็นได้อย่างเต็มที่
...นั่นแปลว่า เรากำลังเข้าข่ายเป็นตัวถ่วงการประชุมแล้วล่ะครับ
...
บางครั้ง น้องๆ อาจต้องการคุยกันเองก่อน เพื่อตกผลึกทางความคิดบางอย่าง หรือมีปัญหาบางประการที่อยากจะแก้กันเอง ก่อนที่เราจะต้องลงไปรับรู้
ถ้าเราสัมผัสบรรยากาศแบบนี้ได้...ผมว่า เป็นเรื่อง "อันควร" อย่างยิ่งที่เราต้องให้พื้นที่กับน้องๆ ในการทำงาน
ปล่อยให้พวกเค้ามีอิสระในการหารือกันเองบ้าง...เพราะถ้ามันเกินแรงพวกเค้าจริงๆ ผมเชื่อว่า น้องๆ คงออกปากขอให้เราช่วยวิเคราะห์หรือตัดสินใจด้วย เป็นแน่
...
บางท่านอาจจะกังวลว่า ถ้ามันเป็นเรื่องที่เราไม่อยากให้พลาดล่ะ จะปล่อยให้น้องๆ คุยกันเองได้ยังไง...ถ้าปล่อยไป อาจจะสายเกินแก้รึเปล่า?
แบบนี้ เราตกลงกับน้องๆ ก่อนล่วงหน้าเลยครับ...ว่าถ้าเป็นเรื่องนี้ หรือเรื่องนั้น ห้ามรอหรือห้ามปล่อย ต้องมาปรึกษาเราทันที
ผมเองก็ใช้วิธีนี้เช่นกัน...และโดยมาก ผมจะถามน้องๆ ก่อนว่า เรื่องที่กำลังคุยกันอยู่นั้น ต้องการให้ผมอยู่ประชุมด้วยหรือไม่?
ถ้าน้องๆ ยิ้มแหยๆ ล่ะก็...แปลว่า ไม่ต้องครับ/ค่ะ...เพราะถ้าต้องการ รับรองว่าน้องๆ จะรีบบอกทันที
...การเปิดโอกาสให้น้องๆ พูดคุยกันเอง โดยไม่มีเราเป็นตัวถ่วงนี้...ก็นับเป็นอีกทางหนึ่ง ที่เปิดโอกาสให้น้องๆ ได้เติบโตด้วยครับ...
#บางครั้งเราก็เป็นตัวถ่วงโดยไม่รู้ต้ว #ปล่อยน้องประชุมเองบ้าง #บางครั้งงานก็คืบหน้าดีกว่าเราอยู่ด้วย #เชื่อมั่นในทีม
สิ่งหนึ่งที่ผู้บริหารระดับสูงต้องให้ความสำคัญก็คือ ตัวเองกลายเป็นตัวถ่วงให้การประชุมไม่ราบรื่นรึเปล่า?
สังเกตมั๊ยครับว่า บางครั้งเวลาเราอยู่ในที่ประชุม แล้วบรรยากาศมันอึนๆ เหมือนน้องๆ ไม่กล้าพูดไม่กล้าแสดงความคิดเห็นได้อย่างเต็มที่
...นั่นแปลว่า เรากำลังเข้าข่ายเป็นตัวถ่วงการประชุมแล้วล่ะครับ
...
บางครั้ง น้องๆ อาจต้องการคุยกันเองก่อน เพื่อตกผลึกทางความคิดบางอย่าง หรือมีปัญหาบางประการที่อยากจะแก้กันเอง ก่อนที่เราจะต้องลงไปรับรู้
ถ้าเราสัมผัสบรรยากาศแบบนี้ได้...ผมว่า เป็นเรื่อง "อันควร" อย่างยิ่งที่เราต้องให้พื้นที่กับน้องๆ ในการทำงาน
ปล่อยให้พวกเค้ามีอิสระในการหารือกันเองบ้าง...เพราะถ้ามันเกินแรงพวกเค้าจริงๆ ผมเชื่อว่า น้องๆ คงออกปากขอให้เราช่วยวิเคราะห์หรือตัดสินใจด้วย เป็นแน่
...
บางท่านอาจจะกังวลว่า ถ้ามันเป็นเรื่องที่เราไม่อยากให้พลาดล่ะ จะปล่อยให้น้องๆ คุยกันเองได้ยังไง...ถ้าปล่อยไป อาจจะสายเกินแก้รึเปล่า?
แบบนี้ เราตกลงกับน้องๆ ก่อนล่วงหน้าเลยครับ...ว่าถ้าเป็นเรื่องนี้ หรือเรื่องนั้น ห้ามรอหรือห้ามปล่อย ต้องมาปรึกษาเราทันที
ผมเองก็ใช้วิธีนี้เช่นกัน...และโดยมาก ผมจะถามน้องๆ ก่อนว่า เรื่องที่กำลังคุยกันอยู่นั้น ต้องการให้ผมอยู่ประชุมด้วยหรือไม่?
ถ้าน้องๆ ยิ้มแหยๆ ล่ะก็...แปลว่า ไม่ต้องครับ/ค่ะ...เพราะถ้าต้องการ รับรองว่าน้องๆ จะรีบบอกทันที
...การเปิดโอกาสให้น้องๆ พูดคุยกันเอง โดยไม่มีเราเป็นตัวถ่วงนี้...ก็นับเป็นอีกทางหนึ่ง ที่เปิดโอกาสให้น้องๆ ได้เติบโตด้วยครับ...
#บางครั้งเราก็เป็นตัวถ่วงโดยไม่รู้ต้ว #ปล่อยน้องประชุมเองบ้าง #บางครั้งงานก็คืบหน้าดีกว่าเราอยู่ด้วย #เชื่อมั่นในทีม
Comments
Post a Comment